Rzekuń: 66. rocznica śmierci kpt. Aleksandra „Adama” Bednarczyka [ZDJĘCIA]

W niedzielę, 16 grudnia, w rzekuńskim kościele odbyła się uroczysta Msza święta odprawiona w intencji, zamordowanego 66 lat temu kpt. Aleksandra „Adama” Bednarczyka, jednego z partyzantów walczących na ziemiach powiatu ostrołęckiego.

- Dziś przypominamy ważne fakty naszej historii - mówił podczas mszy, proboszcz Jan Mrowca. - Wspominamy ludzi o których moje pokolenie nie uczyło się w szkole.

Po mszy świętej wszyscy przeszli na cmentarz a tam na grobie kapitana złożono kwiaty.

Aleksander Bednarczyk, pseudonim „Adam”, urodził się 21 sierpnia 1913 roku w Rzekuniu. Pochodził z licznej rodziny, miał 6 rodzeństwa. Uczył się w Szkole Powszechnej w Rzekuniu, Gimnazjum Króla Stanisława Leszczyńskiego w Ostrołęce. Był także słuchaczem na kursie podchorążych rezerwy piechoty przy 71 pułku piechoty w Zambrowie. Otrzymał przydział do 33 pułku piechoty „Strzelców Kurpiowskich”.

W sierpniu 1937 roku awansował do stopnia podporucznika rezerwy piechoty. Do wybuchu wojny pracował w kancelarii notariusza Dobrowolskiego w Ostrołęce. W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany z przydziałem do Batalionu Obrony Narodowej i jako dowódca plutonu walczył na linii rzeki Narew, w rejonie Czerwonego Boru i Andrzejewa.

Po zakończeniu kampanii wrześniowej wrócił do Rzekunia. Od maja 1940 roku był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej w Obwodzie Ostrołęka (kryptonimy: „Sęp”, „Jeleń”, „Gruszka”). W komendzie obwodu pełnił funkcję szefa wyszkolenia, wyróżniając się umiejętnościami organizacyjnymi.

W czerwcu 1944 roku został wyznaczony dodatkowo na stanowisko komendanta II „Ośrodka walki”. Uczestniczył w akcji „Burza” w szeregach 5 Pułku Ułanów (Spieszonych) AK. W październiku 1944 roku został aresztowany we wsi Brzozowa w gminie Łyse wraz z dwoma współpracownikami. Przewieziono go do obozu karnego w Działdowie, gdzie sąd wojskowy z Ciechanowa skazał go na karę śmierci poprzez ścięcie toporem.

Wyrok miał być wykonany w obozie koncentracyjnym w Stuthoff, jednak pod koniec grudnia 1944 roku ponownie przewieziono go do Działdowa w celu wznowienia śledztwa. Podczas ewakuacji obozu w styczniu 1945 roku uciekł i zajął się pracą konspiracyjną. W lutym 1945 roku mianowano go na komendanta poakowskiej organizacji AKO w Obwodzie Ostrołęka.

Od września 1945 roku kierował Obwodem Zrzeszenie WiN Ostrołęka (krytp: „Dorota”). Od sierpnia 1946 roku pełnił również obowiązki inspektora Inspektoratu Mazowieckiego WiN. 1 czerwca 1946 roku został awansowany do stopnia kapitana.

W okresie służby w ZWZ-AK-AKO-WiN odznaczony został krzyżem Virtuti Militari V kl. Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami i Krzyżem Walecznych. Był jednym z najwybitniejszych organizatorów ruchu niepodległościowego na ziemi ostrołęckiej. W nocy z 19 na 20 listopada 1946 roku został otoczony przez grupę operacyjną UB z Ostrołęki na kwaterze w gospodarstwie Czesława Kruczyka we wsi Gnaty w gminie Lelis. Poległ śmiercią żołnierską od kul funkcjonariuszy UB podczas próby ucieczki.