68. rocznica zagłady Huty Pieniackiej

W 68. rocznicę zagłady Huty Pieniackiej odbyły się coroczne uroczystości ku czci pomordowanych mieszkańców miejscowości.

Uroczystości zagłady to efekt determinacji pani Małgorzaty Gośniowskiej Koli, prezes Stowarzyszenia Huta Pieniacka, wspieranej przez Konsulat RP we Lwowie i Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W modlitwie za ofiary bestialskiego ludobójstwa dokonanego tam przez nacjonalistów ukraińskich z SS Galizien i Ukraińskiej Armii Powstańczej uczestniczyło kilkaset osób przybyłych z różnych stron Polski i Ukrainy.

Wśród pielgrzymów obecnych na zaśnieżonych jeszcze polach wymordowanej wsi byli cudem ocaleli z masakry bezpośredni świadkowie zbrodni. Na uroczystości przybył senator Stanisław Gogacz, który reprezentował Senat RP, a także przedstawiciele Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Konsulatu Generalnego RP we Lwowie, samorządowcy z Polski i Ukrainy, delegacje stowarzyszeń kresowych, harcerze z Wołowa oraz Lwowa, Polacy do dziś trwający na Kresach, motocykliści Rajdu Katyńskiego, a także związkowcy z lubelskiego NSZZ „Solidarność”.

Polska wieś została okrążona przez ukraińską dywizję SS Galizien rankiem 28 lutego 1944 roku. W ciągu jednego dnia oprawcy wymordowali strzałami z broni palnej, ciosami siekier, noży i innych narzędzi, paląc żywcem w stodołach i w kościele, ok. 1200 osób, głównie mieszkańców Huty Pieniackiej, a także chroniących się we wsi Polaków z sąsiednich wsi i uciekinierów z Podola i Wołynia. Z pogromu uratowało się zaledwie ok. 80 osób. W następnych dniach Ukraińcy z sąsiednich wsi, Hołubicy i Żarkowa, ograbili zachowane od ognia zabudowania.

Dopiero w 2005 r. w miejscu masowego grobu ofiar zbrodni dzięki staraniom śp. Andrzeja Przewoźnika, sekretarza generalnego ROPWiM, udało się postawić pomnik.


[źródło: Nasz Dziennik]