W Wielką Sobotę wierni przynoszą do kościołów pokarmy, które spożyją podczas śniadania wielkanocnego. Kapłani święcą je i składają przy okazji wszystkim parafianom świąteczne życzenia.
W ostrołęckich parafiach święcenie pokarmów odbywało się od wczesnych godzin porannych, najczęściej w półgodzinnych odstępach. Towarzyszyła mu krótka modlitwa, kapłani skadali też swoim parafianom śwąteczne życzenia.
Święcenie pokarmów w Polsce pojawiło się już w XV wieku. Początkowo święcono wyłącznie baranka, obecnie każdy z pokarmów ma swoją symbolikę. Kapłani zachęcają co roku, by przygotowywać wielkanocny koszyczek zgodnie z tradycją i nie przyozdabiać go "znakami nowoczesności".
Pokarmy mają wymiar symboliczny. Zwykle znajduje się baranek wielkanocny, który jest ważnym symbolem chrześcijańskim i oznacza Chrystusa. Mięso, wędliny są na pamiątkę potraw, które były spożywane w czasie paschy. Są też jajka, jako symbol zakorzeniony w historii ludzkości, kultury - jako znak nowego życia. I chleb, bardzo ważny symbol i podstawowy pokarm ludzki. Do koszyczka często trafia też chrzan jako symbol ziół (w innym znaczeniu - wyciska łzy, przypomina gorycz i ból męki Chrystusa), ale też i sól - jako to, co zapewnia trwałość życia.
Poświęconych dziś wielkanocnych pokarmów nie można spożywać do wielkanocnego śniadania w niedzielę. Dopiero wtedy zasiadamy do stołów, by świętować zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.