Prezydent Litwy pośmiertnie odznaczy Jadwigę Dudziec. Pochodziła z Jawor Starych, gm. Goworowo

Prezydent Litwy Gitanas Nauseda przyzna wysokie litewskie odznaczenie państwowe „Krzyż Ratowania Ginących pochodzącej z Jawor Starych (gm. Goworowo) Jadwidze Dudziec. Odznaczenie zostanie przyznane pośmiertnie.

W 2021 roku mija 80. rocznica rozpoczęcia ludobójstwa Żydów na Litwie. 23 września obchodzony jest w tym kraju specjalny dzień pamięci. Dlatego też przyznawane są "Krzyże Ratowania Ginących". - Jeden z nich zostanie przyznany pośmiertnie Jadwidze Dudziec - informuje serwis zw.lt.

Jadwiga Dudziec urodziła się w Jaworach Starych.

Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Goworowie, w 1926 roku podjęła naukę w Prywatnym Seminarium Nauczycielskim Zgromadzenia S.S. Zmartwychwstanek na Warszawskim Żoliborzu. Po otrzymaniu dyplomu nauczycielki szkół powszechnych w 1931 r., została skierowana do pracy w Oszmianie w województwie wileńskim. Do Wilna przeprowadziła się w 1934 roku, by zdać egzamin dojrzałości i podjąć studia na wydziale matematyczno-przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego. W czasie studiów związała się z wileńskimi harcerzami i została przyjęta do starszoharcerskiej gromady „Makrele” przy 13 Drużynie harcerek w Wilnie (Czarna Trzynastka). Czynnie angażowała się też w działalność organizacji i stowarzyszeń katolickich. Jako podharcmistrzyni zorganizowała drużynę harcerzy żydowskich, z którymi wędrowała po Polsce w latach 1937 -1939. Po wybuchu wojny zataiła swoje wykształcenie i jako gospodyni domowa zatrudniła się w fabryce drewniaków Theodora Betchera, którą z czasem zaczęła kierować.

Pracowali tam przeważnie Żydzi z dokumentami dostarczanymi prze AK. Prowadziła działalność konspiracyjną pomagając ludności żydowskiej. Jako łączniczka i jednocześnie zaopatrzeniowiec w fabryce podróżowała przewożąc broń żydowskim partyzantom w Szawlach, Kownie, Trokach, Poniewieży. Wchodziła do Getta przypinając żółtą gwiazdę i wyprowadzała stamtąd dzieci, młodzież i dorosłych. Uratowanych umieszczała na wsi lub w klasztorach. Zmarła na skutek odniesionej rany w czasie akcji „Ostra Brama” w lipcu 1944 roku i została pochowana na Cmentarzu na Rossie w Wilnie. Uratowała kilkadziesiąt ludzkich istnień, za co w 1999 roku otrzymała pośmiertnie tytuł „Sprawiedliwy wśród narodów Świata”.