Sprawiedliwa wśród Narodów Świata - spotkanie z Jadwigą Dudziec [ZDJĘCIA]

"Na urodzinach u cioci Jadzi" - pod takim hasłem w Zespole Szkół Powiatowych w Goworowie nauczycielka, Barbara Gołębiewska, zorganizowała spotkanie poświęcone Jadwidze Dudziec, jedynej wyróżnionej w powiecie ostrołęckim tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.

O życiu i czynach  Jadwigi Dudziec opowiadała emerytowana nauczycielka i wieloletnia dyrektor ZSP w Goworowie, Irena Minota. Jest ona autorką opracowania poświęconego Jadwidze Dudziec, które zostało wydane w 2016 roku dzięki finansowemu wsparciu gminy Goworowo. W spotkaniu, oprócz uczniów ZSP, wzięli udział zaproszeni goście, przedstawiciele Szkoły Podstawowej w Goworowie, Gminnej Biblioteki Publicznej, Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej,  emerytowani nauczyciele oraz harcerze.

Jadwiga Dudziec urodziła się 19 marca 1909 roku w Jaworach Starych. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Goworowie, w 1926 roku podjęła naukę w Prywatnym Seminarium Nauczycielskim Zgromadzenia S.S. Zmartwychwstanek na Warszawskim Żoliborzu. Po otrzymaniu dyplomu nauczycielki szkół powszechnych w 1931 r., została skierowana do pracy w Oszmianie w województwie wileńskim. Do Wilna przeprowadziła się w 1934 roku, by zdać egzamin dojrzałości i podjąć studia na wydziale matematyczno-przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego. W czasie studiów związała się z wileńskimi harcerzami i została przyjęta do starszoharcerskiej gromady „Makrele” przy 13 Drużynie harcerek w Wilnie (Czarna Trzynastka). Czynnie angażowała się też w działalność organizacji i stowarzyszeń katolickich. Jako podharcmistrzyni zorganizowała drużynę harcerzy żydowskich, z którymi wędrowała po Polsce w latach 1937 -1939. Po wybuchu wojny zataiła swoje wykształcenie i jako gospodyni domowa zatrudniła się w fabryce drewniaków Theodora Betchera, którą z czasem zaczęła kierować. Pracowali tam przeważnie Żydzi z dokumentami dostarczanymi prze AK. Prowadziła działalność konspiracyjną pomagając ludności żydowskiej. Jako łączniczka i jednocześnie zaopatrzeniowiec w fabryce podróżowała przewożąc broń żydowskim partyzantom w Szawlach, Kownie, Trokach, Poniewieży. Wchodziła do Getta przypinając żółtą gwiazdę i wyprowadzała stamtąd dzieci, młodzież i dorosłych. Uratowanych umieszczała na wsi lub w klasztorach. Zmarła na skutek odniesionej rany w czasie akcji „Ostra Brama” w lipcu 1944 roku i została pochowana na Cmentarzu na Rossie w Wilnie. Uratowała kilkadziesiąt ludzkich istnień, za co w 1999 roku otrzymała pośmiertnie tytuł „Sprawiedliwy wśród narodów Świata”.

Po części oficjalnej wszyscy obecni na uroczystości zostali poczęstowani tortem.