Parafia Zbawiciela Świata: Razem wejdźmy w Wielki Tydzień

Wielki Tydzień to 7 najważniejszych dni w życiu Jezusa Chrystusa. Co za tym idzie 7 najważniejszych dni w roku każdego katolika. Jezus z pewnością nie zrezygnowałby z przeżycia ich powtórnie (łącznie z wielkopiątkową śmiercią), bo przecież wtedy każdego z nas zbawił. Czy Ty jesteś gotów także przeżyć je, jako najważniejsze dni tego roku? Każdego parafianina i internetowego sympatyka zapraszamy do wejścia w Wielki Tydzień razem z nami.  Każdego dnia będziemy zamieszczać krótkie komentarze i prezentować teksty Ewangelii do rozważań.

MSZA WIECZERZY PAŃSKIEJ - godz. 18.00

WIELKI CZWARTEK
WIELKA ŚRODA - WIELKI WTOREK - WIELKI PONIEDZIAŁEK - NIEDZIELA PALMOWA

LITURGIA WIELKIEGO TYGODNIA

WIELKI CZWARTEK
W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego. Jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego rankiem ma miejsce szczególna Msza św. We wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami odprawia Mszę św. Krzyżma. Podczas niej biskup święci oleje (chorych i krzyżmo), które przez cały rok służą przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych.

Wieczorem w kościołach parafialnych Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Triduum Paschalne. Przed rozpoczęciem liturgii opróżnia się tabernakulum, w którym przez cały rok przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Odtąd aż do Nocy Zmartwychwstania pozostaje ono puste.

Msza św. ma charakter bardzo uroczysty. Jest dziękczynieniem za ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa służebnego. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji. Jednak Chrystus nadał tej uczcie nowy sens. Mówiąc, że poświęcony chleb jest Jego Ciałem, a wino Krwią, ustanowił Eucharystię. Równocześnie, nakazał apostołom: “To czyńcie na Moją pamiątkę”.

W liturgii podczas śpiewu hymnu “Chwała na wysokości Bogu”, którego nie było przez cały Wielki Post, biją dzwony. Po homilii ma miejsce obrzęd umywania nóg. Główny celebrans, przeważnie jest to przełożony wspólnoty (biskup, proboszcz), umywa i całuje stopy dwunastu mężczyznom. Przypomina to gest Chrystusa i wyraża prawdę, że Kościół, tak jak Chrystus, jest nie po to, żeby mu służono, lecz aby służyć.

Po Mszy św. rusza procesja do tzw. ciemnicy. Tam rozpoczyna się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wymownym znakiem odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni, czyli ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje bez obrusa, świec i wszelkich ozdób.

ROZWAŻANIE
Wkroczyliśmy w święte dni paschalne. Zazwyczaj święta są czasem odpoczynku, a tymczasem w te dni pracujemy i życie toczy się normalnie. Jest tak dlatego, że właśnie w tym czasie Bóg-Syn wkracza w naszą codzienność – często bolesną – i ją uświęca. Dziś, w Wielki Czwartek, Jezus uświęca naszą służbę wobec innych: klęka przed nami, umywa nam nogi i poleca, abyśmy tak samo czynili wobec siebie nawzajem. Byłoby dla nas bardziej zrozumiałe, gdyby Jezus po umyciu uczniom nóg polecił im, żeby teraz umyli nogi Jemu. To jednak nie byłaby służba, a zwykły handel.

Pomóż mi, Panie, wypełniać Twoje poleceni, by być sługą i niewolnikiem wszystkich. Pomóż mi, Panie, rozeznawać, co mogę zrobić i w jaki sposób mogę naprawdę komuś usłużyć.

Ewangelia
J 13,1-15

Było to przed Świętem Paschy. Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.

W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać, wiedząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł, więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: Panie, Ty chcesz mi umyć nogi? Jezus mu odpowiedział: Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział. Rzekł do Niego Piotr: Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał. Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną. Rzekł do Niego Szymon Piotr: Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę. Powiedział do niego Jezus: Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy. Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: Nie wszyscy jesteście czyści.

A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem.