Dziś rocznica bitwy pod Ostrołęką. Samorządowcy oddali hołd bohaterom walk [ZDJĘCIA]

26 maja 1831 roku – to pamiętna data w historii naszego miasta. Tego dnia odbyła się jedna z kluczowych walk Powstania Listopadowego. W rocznicę bitwy pod Ostrołęką samorząd miasta oddał hołd żołnierzom broniącym Ostrołęki przed atakiem wrogich wojsk.

Uroczystości w rocznicę bitwy pod Ostrołęką zwyczajowo kończyły odbywające się w maju Dni Ostrołęki. Niestety w tym roku plany związane z upamiętnieniem 189. rocznicy tych ważnych dla naszego miasta wydarzeń pokrzyżowała pandemia koronawirusa. Odwołano lub ograniczono do niezbędnego minimum (w związku z reżimem sanitarnym) wszystkie z zaplanowanych imprez i uroczystości.

We wtorek, 26 maja przed południem samorząd Ostrołęki na czele z prezydium Rady Miasta – Wojciechem Zarzyckim, Jakubem Frydrykiem i Stanisławem Szatankiem oraz radnymi – złożyli kwiaty i zapalili znicze pod pomnikiem generała Józefa Bema a także pod pomnikiem Mauzoleum Bitwy pod Ostrołęką na Fortach Bema.

Bitwa pod Ostrołęką – rys historyczny.

26 maja 1831 roku pod Ostrołęką odbyło się jedno z ważniejszych starć Powstania Listopadowego. Wojska polskie dowodzone przez generała Jana Skrzyneckiego starły się z wojskami rosyjskimi Iwana Dybicza. Rankiem 26 maja, gdy przeprawa wojsk polskich przez Narew jeszcze trwała, niespodziewanie zaatakowały Polaków nadchodzące oddziały Dybicza. Wojska rosyjskie po zażartych walkach zajęły Ostrołękę, której broniła brygada Ludwika Bogusławskiego, następnie czołowe oddziały rosyjskie przeprawiły się na prawy brzeg Narwi. W tym momencie w zasięgu rosyjskiej artylerii, prowadzącej ogień z lewego, wyższego brzegu Narwi, znalazły się polskie przeprawy oraz pozostałe pozycje wojsk Skrzyneckiego.

Skrzynecki pragnął zepchnąć do rzeki znajdujących się na prawym brzegu Rosjan, jednak rzucane przez niego do ataku dywizje ponosiły bardzo ciężkie straty. Gdy po południu Dybicz przerzucił przez Narew dodatkowe siły, Rosjanie ruszyli do generalnego natarcia. Kontratakujące wojska polskie zdołały odrzucić Rosjan z powrotem do rzeki, jednak powstrzymane zostały przez silny ogień rosyjskiej artylerii i wycofały się z ciężkimi stratami.

Ponowne natarcie Rosjan powstrzymał śmiały atak 4 baterii artylerii lekkokonnej generała Józefa Bema, co pozwoliło armii Skrzyneckiego wykonać odwrót na Warszawę. Ponieważ Giełgud został odcięty od Łomży, otrzymał rozkaz marszu na Litwę.

Walki toczyły się przez cały dzień zarówno w samej Ostrołęce, jak i na jej przedpolach. W trakcie walk miasto bardzo ucierpiało – pożary trwały zarówno przed południem, w czasie walki wręcz na ulicach i podwórzach z udziałem mieszczan, jak i po południu jako rezultat ostrzału artyleryjskiego z obu stron.

W obronie Ostrołęki szczególnie wsławił się 4 pułk piechoty – słynni „Czwartacy” – dowodzeni przez gen. Ludwika Bogusławskiego. Pomimo nierozstrzygniętego wyniku bitwy (przed całkowitym rozbiciem uchronił Polaków w krytycznym momencie atak 4 baterii konnej podpułkownika Józefa Bema) bitwa powszechnie jest uważana za klęskę Polaków. W jej wyniku bowiem poważne straty (nieco ponad 6 tys. w tym prawie 2 tys. poległych) poniosły najlepsze oddziały polskiej piechoty. Polegli m.in. generałowie Ludwik Kicki i Henryk Kamieński. Rosjanie stracili ok. 5700 ludzi. W efekcie bitwy armia polska straciła inicjatywę strategiczną i przeszła do defensywy.

W 1847 na osobiste polecenie Mikołaja I nad Narwią został wzniesiony pomnik upamiętniający rosyjskie zwycięstwo w bitwie. Został on rozebrany po odzyskaniu niepodległości przez Polskę.

Dla upamiętnienia tamtych wydarzeń w Ostrołęce odgrywana jest inscenizacja bitwy. W kościele św. Antoniego Padewskiego (Klasztor) odprawiane są msze święte za poległych, ponieważ kościół ten był szpitalem dla rannych w bitwie. Wydarzeniom z maja 1831 r. poświęcona jest także stała ekspozycja w miejscowym Muzeum Kultury Kurpiowskiej. Bitwę upamiętnia także Pomnik Mauzoleum żołnierzy poległych w bitwie pod Ostrołęką 26 maja 1831 roku, który po gruntownej konserwacji i rewitalizacji został oddany do użytku w 2012 roku.

Źródło: wikipedia.pl