32 lata temu podpisano Porozumienia Sierpniowe

31 sierpnia 1980 roku, w Gdańsku podpisano porozumienie pomiędzy Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym reprezentującym ponad 700 zakładów pracy, a delegacją rządową. Dzień wcześniej doszło do zatwierdzenia podobnego porozumienia w Szczecinie, a w kolejnych dniach w Jastrzębiu-Zdroju i Hucie Katowice.

31 sierpnia rano została odprawiona na terenie Stoczni Gdańskiej Msza Święta celebrowana przez ks. Henryka Jankowskiego. Przez cały dzień trwały jeszcze spory ze stroną rządową, która domagała się usunięcia z porozumień zwolnienia więźniów politycznych. Także ta sprawa została rozwiązana po myśli „Solidarności”. Przed 16 podpisano porozumienie między MKS, a delegacją rządową, którą reprezentował Mieczysław Jagielski, przewodniczący rządowej komisji odpowiedzialnej za relacje ze strajkującymi.

W zapisie porozumień była mowa o powołaniu nowych związków zawodowych, bo dotychczasowe nie spełniły swojej roli. Dzięki temu można było zarejestrować NSZZ „Solidarność”, która stała się reprezentantem 10-milionowej rzeszy Polaków. Związek został ostatecznie zarejestrowany 10 listopada tego samego roku. Jednocześnie „Solidarność” miała podporządkować się przepisom Konstytucji PRL.

Porozumienia zawierały w sobie także zobowiązania władzy do zniesienia cenzury. Wiele z zapisów poświęconych było sytuacji gospodarczej PRL, m.in. większej samodzielności przedsiębiorstw czy udziałowi pracowników w zarządzaniu, które miały zostać wprowadzone po przedstawieniu przez stronę rządową założeń reformy.

W porozumieniach rząd zobowiązał się do przywrócenia do pracy ludzi zwolnionych po wydarzeniach z 1970, 1976 i 1980 roku. Uznano także prawo robotników do strajku.

Gdański sierpień, ale także inne wydarzenia z tego okresu w Polsce, były sprzeciwem wobec polityki władz PRL. Trwający później karnawał „Solidarności” został w sposób zbrodniczy zakończony stanem wojennym, wprowadzonym przez zamach stanu gen. Jaruzelskiego. Sierpień 1980 roku dał ludziom wielką nadzieję na zmianę, niestety okazało się, że władza nie była gotowa na jakiekolwiek ustępstwa. Wielu autorów Porozumień Sierpniowych zostało później internowanych.

Wówczas, 31 sierpnia 1980 roku wszyscy myśleli, że coś się zmienia. Kończył się ponad dwutygodniowy strajk powszechny, który rozpoczął się od wołania o przywrócenie do pracy suwnicowej Anny Walentynowicz. Potem doszły kolejne żądania strajkujących: wybudowanie pomnika ku czci poległym związkowcom czy podwyżek płac. Podczas strajku w Stoczni ogłoszono 21 postulatów, które miały zmienić życie obywateli, wśród nich znalazło się: wprowadzenie wolnych sobót, obniżenie wieku emerytalnego czy wprowadzenie urlopów macierzyńskich. Oprócz postulatów socjalnych wiele było postulatów politycznych o których wspominaliśmy wyżej.

Nam po 32 latach od tych wydarzeń zostało wielkie dziedzictwo ludzi „Solidarności”. Wiele z postulatów jest wciąż niezrealizowanych i pozostają aktualne, o czym wspominał choćby Piotr Duda, lider NSZZ „Solidarność”.


[źródło: mypis.pl]