Powódź w Ostrołęce i okolicach w 1979 roku była jednym z największych kataklizmów, jakie dotknęły nasz region. Pozostawiła ona głębokie ślady w pamięci mieszkańców, którzy doskonale wiedzą, co odczuwają dziś mieszkańcy południa Polski.
Zaczęło się od zimy stulecia
Przełom lat 1978 i 1979 zapisał się w historii Polski jako okres wyjątkowo mroźnej i śnieżnej zimy, określanej mianem "zimy stulecia". Ten ekstremalny okres pogodowy miał ogromny wpływ na życie społeczne i gospodarcze kraju. Kilkumetrowe zaspy i silny mróz sparaliżowały komunikację i utrudniły codzienne życie. Do dziś wspominane jest kopanie wielkich tuneli, przez które można było się przedostawać. Wielki śnieg utrzymywał się przez miesiące, ciągle zwiększając objętość. Temperatura była bowiem na minusie, a ciągle padało. Na wiosnę śnieg zaczął topnieć, szczególnie gwałtownie w drugiej połowie marca. To spowodowało podniesienie się stanów wody w rzekach.
Powódź w Ostrołęce i okolicznych miejscowościach miała miejsce na początku kwietnia. Z brzegów wystąpiły wówczas wody Narwi, Bugu, Omulwi, Orzyca, Rozogi i Szkwy.
Szczególnie przeżywali tę powódź mieszkańcy okolicznych miejscowości. Woda zalała m.in. drogi w kierunku Warszawy i Myszyńca, zamknięto też 18 dróg lokalnych o długości blisko 170 km. Woda zalała Otok, Łazek i Grabowo.
Heroiczna walka mieszkańców Ostrołęki
Powódź w Ostrołęce postawiła na nogi całe miasto. Pełnione były dyżury, podczas których przedstawiciele poszczególnych służb starali się zapanować nad stanem wody. W ruch szły worki z piaskiem - niezliczona ilość, tylko jednego dnia ułożono ich 12 tysięcy. Z żywiołem walczyli żołnierze, funkcjonariusze milicji, a także pracownicy z ostrołęckich zakładów (w dyspozycji do walki z powodzią były wówczas samochody zakładów pracy). Krytyczny moment miał miejsce, gdy woda osiągnęła stan 597 cm (do tej pory to najwyższy stan w Ostrołęce w historii - przyp. red.), a wał zaczął przeciekać.
Szczególnie heroiczne były nocne dyżury, podczas których dyżurujący sprawdzali wał. Gdy tylko wykrywane były przesiąknięcia, natychmiast rozpoczynała się praca umacniająca. W ten sposób heroiczna walka ludzi zapobiegła przerwaniu wałów. Niektórzy przez kilka dni i nocy nie schodzili z wałów, próbując ratować miasto. W Ostrołęce, jak informowała prasa, dużą ofiarnością wykazali się żołnierze pod dowództwem ppłk Władysława Stolarza. A w całym województwie ostrołęckim walkę z żywiołem toczyło nawet ponad 5 tysięcy osób. Do prawdziwego dramatu doszło w Pułtusku, gdzie wał puścił, a woda zalała miasto. Na szczęście, społeczeństwo Ostrołęki nie dopuściło do podobnej tragedii w naszym mieście.
Pozostały (trudne) wspomnienia
Do Ostrołęki przyjechały też najważniejsze wówczas osoby w państwie: pierwszy sekretarz KC PZPR Edward Gierek, premier Piotr Jaroszewicz i minister obrony Wojciech Jaruzelski. Jak w tym czasie wyglądała komunikacja? 1979 rok to oczywiście czas, kiedy nie było telefonów komórkowych. Mieszkańcy zapamiętali pojazdy z megafonami, które jeździły po ulicach i ogłaszały mieszkańcom najważniejsze wieści.
Podobnie, jak i dziś, tak i wtedy solidarność pokazali Polacy. Do Ostrołęki nadeszło sporo darów, ale też pieniędzy. "Celuloza" przekazała 100 tys. zł na walkę z powodzią, dorzuciła do tego dary rzeczowe, a na workowni pracownicy zadeklarowali składkę po 100 zł. Pomocy udzielano ewakuowanym mieszkańców, m.in. rodzinom z dzielnicy leżącej na prawym brzegu Narwi.
A jak wyglądała wtedy Ostrołęka i jej okolice? Zobaczcie w naszej galerii zdjęć.
Dziś dramat związany z powodzią przeżywają mieszkańcy południowej Polski. W Ostrołęce ruszyła akcja pomocowa:
2
4
18
30