Zmarła Ludwika Gołąbek "Ludka", sanitariuszka i łączniczka Powstania Warszawskiego

Nie żyje Ludwika Gołąbek, ps. "Ludka", sanitariuszka i łączniczka Powstania Warszawskiego. Ostatnie lata życia spędziła w Laskach Szlacheckich, w gm. Czerwin. Miała 95 lat.

Ludwika Gołąbek z domu Romanowska ps. „Ludka” urodziła się 5 września 1926 r. w Śniadowie, powiat łomżyński. Była córką Marianny (legionistki, uczestniczki Bitwy Warszawskiej) oraz Hieronima (żołnierza, bohatera walk pod Monte Cassino).

Powstanie Warszawskie

W konspiracji działała od  1942 do 1944, harcerka Szarych Szeregów, Drużyna „Las”, Zastęp „Dęby” –pseudonim „Ludka”. Drużynową była Janina Fultyn "Janka".  1 sierpnia 1944 r.  została zmobilizowana do I Kompanii (dowódca st. sierż. Ludwik Majchrzak "Komar") I Batalionu (dowódca Bolesław Szymkiewicz "Znicz") I Rejonu VII Obwodu "Obroża" AK. Zgrupowanie miało miejsce w lesie na Bukowcu. W leśniczówce mieścił się punkt sanitarny, do którego została skierowana wraz ze swoją drużynową „Janką” i Zofią Kamińską  ps. „Zosia”. Ich zadaniem było udzielanie pomocy rannym Powstańcom. O swoim przydziale dowiedziała się 2 sierpnia o godzinie 6.00 rano na spotkaniu w punkcie sanitarnym przy ul. Sienkiewicza 33, w domu drużynowej Janiny Fultyn „Janki”. Harcerki miały działać w zespołach dwu-trzyosobowych, otrzymały torby sanitarne, białe opaski i czerwone krzyże, które należało doszyć do opasek.

Wielkim przeżyciem dla Ludwiki Gołąbek „Ludki” było opatrywanie porucznika, który został ranny w głowę. Był to Jej pierwszy ranny. Po zabandażowaniu głowy, przy odcinaniu bandaża, skaleczyła go nożyczkami w ucho. Ranny uśmiechnął się i powiedział, że nic takiego się nie stało. Wieczorem następował powrót do domu. Trzeba było przejść przez szosę strużańską obserwowaną przez Niemców. Strzelali do wszystkiego co się ruszało. Ludka była bardzo odważna, zawsze szła na czele. Po upewnieniu się, że jest bezpiecznie, przebiegała na drugą stronę, a za nią pozostali. Następnego dnia wczesnym rankiem ponownie wracali do lasu na Bukowcu. Za każdym razem mogli zginąć.

Na zgrupowanie na Bukowcu zgłosiło się wielu żołnierzy. Niestety, tylko nieliczni z bronią. 4 sierpnia 1944 r. około południa ppłk Roman Kłoczkowski „Grosz” oznajmił wszystkim zgromadzonym oddziałom na Bukowcu demobilizację I Batalionu. Ludka szczęśliwie wróciła do domu.

Odznaczenia

Śp. Ludwika Gołąbek była wielokrotnie odznaczana. Przyznano jej m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Armii Krajowej, Srebrny Krzyż Zasługi dla ZHP, medal „Za Warszawę 1939-1945”, odznaki: „Akcja Burza” i „Weteran Walk o Niepodległość”, Odznakę Honorową „Pamięci Krystyny Krahelskiej - Pamięci Powstania Warszawskiego 1944", medal pamiątkowy „Żołnierzom Armii Krajowej społeczeństwo I Rejonu VII Obwodu „Obroża”.

Ludwika Gołąbek, ps. "Ludka" nie żyje

Kpt. Ludwika Gołąbek zmarła 16 grudnia 2021 r. w wieku 95 lat. Uroczystości pogrzebowe odbędą się 23 grudnia br. w Legionowie - szczegóły tutaj.