fot. 175 lat Szpitalnictwa w OstrołęcePrzez 43 lata, od 1966 do 2009 roku, przy ulicy Sienkiewicza w Ostrołęce mieścił się szpital, który na zawsze zapisał się w pamięci mieszkańców. To właśnie tam tysiące ostrołęczan doświadczyło zarówno radości z odzyskania zdrowia, jak i smutku związanego z chorobą bliskich. A także cudu narodzin.
Szpital przy Sienkiewicza za 50 milionów
Końcówka września 1966 r. była ważnym okresem w historii ostrołęckiej medycyny. To właśnie wtedy ruszył pełną parą nowoczesny jak na te czasy szpital przy Sienkiewicza. Przed tym, jak uruchomiono szpital, przez całe lato pracownicy urządzali to miejsce. Co ciekawe, do szpitala docierało się... piaszczystą drogą, nie było bowiem jeszcze chodników w tej części miasta. Dla społeczności miejskiej było to jednak długo oczekiwana chwila, gdyż poprzednia lecznica była prowadzona w dość archaicznych warunkach, w budynku przy kościele farnym. O historii tamtego budynku pisaliśmy tutaj:
Wzniesienie szpitala przy ul. Sienkiewicza kosztowało 50 milionów złotych. Głównym wykonawcą było Warszawskie Przedsiębiorstwo Budowlane nr 3 w Warszawie, z kierownictwem w Ostrołęce. Cały szpital miał 10 049 metrów kwadratowych, z czego najwięcej - 6886 metrów - zajmował budynek główny.
Minister na otwarciu
W końcu 28 września 1966 roku doszło do otwarcia. Dokonał go przybyły punktualnie o godzinie 11:00 minister zdrowia i opieki społecznej Jerzy Sztachelski. Były przemówienia i zwiedzanie oddziałów, a szpital liczył wówczas około 290 łóżek. Po oficjalnej ceremonii delegacje przejechały do słynnej "Luny" na poczęstunek.
Dyrektorem szpitala tuż po jego otwarciu był Zbigniew Grosser. Udało się ustalić też nazwiska kilku lekarzy i pielęgniarek na oddziałach. Na oddziale wewnętrznym ordynatorem była Halina Melion, na dziecięcym - Hanna Jędruszak, na chirurgicznym - Zbigniew Grosser (pielęgniarką oddziałową była Maria Szewczyk). Ginekologią i położnictwem zarządzał Jerzy Baranowski (pielęgniarka oddziałowa - Teresa Zapadka), a oddziałem zakaźnym - Barbara Furmaniuk.
Na trakcie operacyjnym pielęgniarką oddziałową była Zofia Anucińska. Salami noworodków zajmowała się najpierw Felicja Zimiecka, a od grudnia 1966 r. Zofia Malinowska. W pracowni radiologicznej można było spotkać Wiesława Jędruszaka, w analitycznej - Stanisława Bartczaka, a w aptece - Barbarę Strąk.
Szybki rozwój lecznicy - oni tam pracowali
Szpital przy Sienkiewicza szybko się rozwijał. Rok po otwarciu powstał nowy pawilon z neurologią i laryngologią. Na laryngologii szefem był dotkor Mieczysław Jeleniewski, a pielęgniarką oddziałową - Teresa Zabielska. Z kolei neurologią rządziła doktor Czesława Mrozek, a pielęgniarką oddziałową była Hanna Sulewska. Na tym oddziale pracowali również m.in. Jan Gawrychowski (lekarz, który później przeniósł się do Warszawy) i Jerzy Włodkowski, który był nawet później dyrektorem szpitala. Po 2000 r. w miejsce dawnej neurologii stworzono Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczy.
Na poniższym zdjęciu lekarze - od lewej: Jerzy Włodkowski, Janusz Skibniewski i Witold Bruździak:
W 1968 r. powstał oddział noworodkowy z Heleną Sierzputowską jako szefową oraz Zofią Malinowską - położną oddziałową. Szczególnie zapamiętana została doktor Sierzputowska, która poświęcała się dla pacjentów nawet na emeryturze, biorąc dodatkowe dyżury na oddziale.
Jak widać na poniższym zdjęciu, pracy przy nowo narodzonych ostrołęczanach było wtedy co nie miara...
W 1974 r. powstał Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii Medycznej z Reanimacją. To zasługa doktora Wawrzyńca Jeruzalskiego. Pierwszą pielęgniarką oddziałową tego oddziału była Zofia Sędziak. Poźniej na tym oddziale, na który trafiali najciężej chorzy i byli leczeni przy pomocy nowoczesnego sprzętu, pracowali m.in. doktorzy Aleksander Osipiuk, Jolanta Perkowska, Barbara Pocenta czy Maciej Szubert.
A na zdjęciu - Zofia Sędziak, pielęgniarka oddziałowa Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz uczennica szkoły medycznej:
W 1974 r. powstał też słynny oddział płucny (Chorób Płuc). Tu szefował Wiktor Stański, a pielęgniarką oddziałową była Krystyna Białobrzeska. Trzy lata później pojawił się oddział urazowo-ortopedyczny z doktorem Zygmuntem Moczydłowskim i doktorem Stefanem Lipińskim.
W 1978 r. w Oddziale Internistycznym wyodrębniono Pododdział Reumatologiczny. Liczył 16 łóżek, a ordynatorem był doktor Wojciech Ogrodzki. Co ciekawe, dwiema salami, żeńską i męską, i wszystkimi pacjentami opiekowała się jedna pielęgniarka, Jadwiga Tercjak. W razie potrzeby, pomagały pielęgniarki pracujące w poradni reumatologicznej. Później pododdział zmienił się w oddział reumatologiczny. I było tak do 1982 r., kiedy to doktor Ogrodzki wyjechał z Ostrołęki, a oddział włączono w neurologię. Wróćmy jednak do 1979 r.
Lata 70. i 80. XX wieku to okres dynamicznego rozwoju ostrołęckiego szpitala. W 1979 roku nastąpiło istotne wydarzenie – utworzenie Oddziału Urologicznego. Dzięki staraniom doktora Edwarda Pogodskiego, który pełnił funkcję zarówno ordynatora, jak i dyrektora szpitala, oddział ten szybko zyskał na znaczeniu. W 1980 roku oddano do użytku nowy pawilon, w którym znalazły swoje miejsce Oddział Internistyczny o profilu Gastrologicznym (popularnie zwana II Interną) oraz Oddział Psychosomatyczny. Przeniesiono tam również pacjentów Oddziału Neurologicznego. Warto podkreślić, że każdy nowy oddział tworzył zespół wykwalifikowanych specjalistów. Na przykład, na Oddziale Psychosomatycznym, oprócz doktora Jana Gadzały, pracowała doktor Ewa Lisiak.
Kosztowne remonty i brak miejsc
Szpital w latach 80. XX wieku szybko się rozwijał. Na poniższym zdjęciu kadra lekarska oddziału urazowo-ortopedycznego w 1983 r. Od lewej doktorzy: Mieczysław Gadomski, Zdzisław Dudziuk, Zygmunt Moczydłowski, Jerzy Przeździecki i Wojciech Ćwikła.
W oddziałach szpitalnych coraz częściej brakowało łóżek dla pacjentów. Lecznica zaprojektowana na prawie 300 łóżek, po kilku przebudowach w 1988 r. liczyła ich aż 535. Dodatkowo wiele pomieszczeń szpitalnych po 20 latach funkcjonowania zaczęło wymagać remontów. A były one kosztowne - remont chirurgii wyniósł ponad 1,6 mln zł, a remont kapitalny szpitalnej kuchni kosztował ponad 6,3 mln zł.
Dlatego zapadła decyzja o budowie większego szpitala. A budowa, jak wiemy, ciągnęła się niemiłosiernie...
7 kwietnia 1990 r. patronem szpitala został doktor Józef Psarski. Podczas uroczystości wystawiono skarbonkę, w której zbierano pieniądze na nowy szpital. I trzy miesiące później po otwarciu skarbonki była już tam kwota 77,3 tys. zł. Rok później ostrołęcki szpital borykał się z poważnymi kłopotami finansowymi. Nie tylko on, bowiem podobna była sytuacja innych placówek w kraju. Cała społeczność Ostrołęki ruszyła wówczas na pomoc szpitalowi - zbierano pieniądze, a Intercell przekazał szpitalowi karetkę Ford Transit, bardzo nowoczesną jak na tamte czasy. To była solidarność rzadko spotykana w dzisiejszych czasach.
28 grudnia 1995 r. uruchomiono przebudowany Oddział Intensywnej Terapii Medycznej, a w otwarciu uczestniczył minister Jacek Żochowski. A pięć lat później doszło do zmian w oddziale noworodkowym - pojawił się tam Pododdział Intensywnej Terapii Noworodka liczącym 4 łóżka. Ordynatorem został doktor Janusz Chełchowski. Pojawił się też oddział dermatologiczny z kierownikiem doktor Marią Miłuńską. Ale przetrwał tylko do 2004 r. - zabrakło lekarzy. Szpital wszedł wówczas w ostatnie pięciolecie funkcjonowania przy Sienkiewicza.
Dziś to pustostan
W końcu nadszedł 18 listopada 2009 roku, czyli dzień, w którym, przewieziono pacjentów do nowego szpitala przy al. Jana Pawła II. W szpitalu przy ul. Sienkiewicza leczono pacjentów przez 43 lata. Od 2009 roku, czyli już 15 lat, budynek stoi opuszczony, jest pilnowany przez ochronę - za zgodą władz miasta, w ubiegłym roku sfotografowaliśmy budynek w środku. Zobaczcie go w naszej galerii.
2
4
18
30