Kapliczki i krzyże to nieodłączny element krajobrazu Kurpiowszczyzny. To znak religijności tego ludu, a w szczególności przodków - kapliczki stoją w tych samych miejscach od lat i są pielęgnowane z pokolenia na pokolenie.
Budowane najczęściej w podzięce Bogu za wysłuchane prośby, np. uratowanie okolicy od zarazy, albo też w miejscach tragicznej śmierci, mające skłonić przechodniów do modlitwy za zmarłego. Spełniały również inną funkcję: informowały o granicach wsi, parafii, wskazywały pod jakim wezwaniem jest parafia czy kościół. Wybierający miejsce pod kapliczkę kierował się zapewnieniem sobie i najbliższemu otoczeniu opieki i bezpieczeństwa, pomyślności w domu i gospodarstwie
- pisał Adam Białczak w Zeszytach Naukowych OTN z 2002 r.
W przydrożnych kapliczkach można spotkać figury świętych. Miejscowi przystrajają je kwiatami, dbają o otoczenie, często odprawiają też przy nich nabożeństwa, np. różaniec czy majowe.
Choć wiele kapliczek budowanych było dawno i naruszył je ząb czasu, to jednak wciąż się o nie dba. W Dudach Puszczańskich, w gminie Łyse, kapliczka jest bardzo dobrze utrzymana, choć napis na niej wskazuje, że powstała w 1948 r. Uroda małych obiektów sakralnych pobudowanych wiele lat temu jest nietuzinkowa. Jak zauważył jeden z naszych czytelników, to "chluba Kurpiowszczyzny i trzeba o nie dbać".