Profesor Grażyna Maria Świątecka otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Gminy Myszyniec. Decyzję w tej sprawie podjął myszyniecki samorząd podczas listopadowej sesji Rady Miasta.
Nadanie tytułu „Honorowego Obywatela Gminy Myszyniec” jest wyrazem wielkiego uznania dla rodowitej Myszynianki, która rozsławia Myszyniec i Kurpie w całym kraju. Przez udostępnienie fotografii wykonanych w czasie pobytu rodziny Świąteckich w Myszyńcu przez ojca pani profesor, Witolda Świąteckiego i przekazanie wspomnień z przedwojennego Myszyńca, w formie książki „Mój Myszyniec” okazała swoje szczere przywiązanie do miejsca urodzenia i szczęśliwego dzieciństwa. W czasie pobytu w Myszyńcu w lipcu tego roku z związku z otwarciem wystawy fotografii pod tytułem „Często powraca do mnie w snach …Przedwojenny Myszyniec w fotografii i wspomnieniach rodziny Świąteckich” pani profesor pokazała, że Myszyniec i Kurpie stanowią dla niej najważniejsze miejsce na ziemi.
Rada Miejska, nadając tytuł „Honorowego Obywatela Gminy Myszyniec”, wyraża tym samym podziękowania i wdzięczność za promocję naszego miasta i gminy, za działalność w sferze dziedzictwa kulturowego i materialnego Kurpiowszczyzny oraz za aktywną postawę i okazywaną miłość do naszej małej ojczyzny – Kurpi.
- wyjaśnia burmistrz Myszyńca Elżbieta Abramczyk.
Życiorys Pani Profesor Grażynie Marii Świąteckiej
Profesor Grażyna Maria Świątecka urodziła się 27 listopada 1933 r. w Myszyńcu w rodzinie nauczycieli Witolda i Emilii Świąteckich. Profesor nauk medycznych, kardiolog, nauczyciel akademicki i działaczka społeczna, Dama Orderu Orła Białego w 1940 r. została wywieziona wraz z rodziną w głąb Rosji. W 1945 r. powróciła do kraju. W 1958 r. ukończyła Studia Medyczne na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Doktoryzowała się w roku 1966. W 1984 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk medycznych. W 1994 r. otrzymała tytuł profesora nauk medycznych. Specjalizuje się w zakresie chorób wewnętrznych oraz kardiologii. Była organizatorem i Kierownikiem II Kliniki Chorób Serca (1992–2004) oraz dyrektorem Instytutu Kardiologii (1999–2004). Jest autorką i współautorką kilkuset publikacji naukowych, m.in. redaktor pięciu publikacji książkowych. Współtworzyła i pełniła funkcję redaktora naczelnego periodyku „Elektrofizjologia i Stymulacja Serca”. Wchodziła w skład zarządu Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
Współorganizowała pierwszy w Polsce społeczny Gdański Telefon Zaufania „Anonimowy Przyjaciel”. W 1992 r. zainicjowała utworzenie Polskiego Towarzystwa Pomocy Telefonicznej, którego została prezesem. Za swoje osiągnięcia została odznaczona: Orderem Orła Białego, Złotem Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem Gloria Medicinae przyznawanym przez Polskie Towarzystwo Lekarskie oraz Krzyżem Zesłańców Sybiru.