Odsłonięcie pomnika ku czci Henryka Lenarciaka w Baranowie [ZDJĘCIA]

Z inicjatywy Związku Kurpiów i samorządu gminy Baranowo odsłonięto dziś pomnik poświęcony Henrykowi Lanarciakowi. Był on jednym z czołowych działaczy opozycyjnych stoczniowej „Solidarności”.

W piątek, 2 września w Baranowie uroczyście odsłonięto pomnik poświęcony zmarłemu tragicznie w 2006 roku Henrykowi Lenarciakowi, jednej z ikon NSZZ „Solidarność”, inicjatora akcji budowy Pomnika Poległych Stoczniowców. W skromnej uroczystości udział wzięli m.in. senator Robert Mamątow, poseł Arkadiusz Czartoryski, syn Henryka Lenarciaka, przedstawiciele sejmiku województwa mazowieckiego, samorządu powiatu i gminy Baranowo oraz Związku Kurpiów.

To właśnie dzięki staraniom Związku Kurpiów i samorządu gminy Baranowo możliwe było odsłonięcie pomnika poświęconego bohaterowi „Solidarności”.

- Cieszę się, że tu, w rodzinnej miejscowości Henryka Lenarciaka, w Baranowie odsłonięty został pomnik ku jego czci. To wielka postać z ogromnymi zasługami w walce z komunizmem, inicjator budowy Pomnika Poległych Stoczniowców. Dzięki jego staraniom w 1980 roku zaledwie w trzy miesiące wybudowano i odsłonięto znajdujący się w Gdańsku monument upamiętniający ofiary grudnia 1970. Szkoda, że władze Gdańska nie wyszły z inicjatywą budowy pomnika czy choćby nadania imienia ulicy Henryka Lenarciaka, który całe swoje życie poświęcił robotnikom Stoczni Gdańskiej – powiedział nam poseł Arkadiusz Czartoryski.

Henryk Lenarciak urodził się 18 czerwca 1933 roku w Baranowie. W 1952 roku rozpoczął pracę w Stoczni Gdańskiej. W czasie dramatycznych wydarzeń grudnia 1970 był członkiem komitetu strajkowego. Już w 1971 wystąpił z wnioskiem o budowę pomnika Poległych Stoczniowców. W styczniu 1971 był jednym z 80 delegatów, którzy zostali wysłani do Warszawy na rozmowy z Edwardem Gierkiem. To dzięki jego staraniom pomimo oporu ówczesnych władz, w trzy miesiące wybudowano i odsłonięto Pomnik Poległych Stoczniowców. W 1982 aresztowano go za udział w strajku, który wybuchł w Stoczni Gdańskiej na wiadomość o delegalizacji NSZZ Solidarność. W 1989 po 37 latach pracy wysłano go na emeryturę, której nie oczekiwał. Ostatnie lata życia spędził opiekując się chorą żoną dorabiając do kilkusetzłotowej emerytury jako portier.

Zginął 3 sierpnia 2006 w Gdańsku, potrącony przez tramwaj. Henryk Lenarciak został w 1981 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a 28 sierpnia 2006 został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.