Łomża: O zgodę w Święto Konstytucji

Niesprzyjające warunku atmosferyczne ograniczyły łomżyńskie obchody 222. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja do złożenia wiązanek kwiatów pod pomnikiem żołnierzy 33. Pułku Piechoty oraz Mszy świętej odprawionej w Katedrze Łomżyńskiej w intencji Ojczyzny.

W jedynym, krótkim przemówieniu wygłoszony tego dnia na Placu Papieża Jana Pawła II Prezydent Łomży Mieczysław Czerniawski powiedział: - To rzadki wypadek w historii naszego kraju, że Konstytucja 3 Maja została uchwalona nie w walce, a w zgodzie. I myślę, że dziś biorąc przykład z naszych pradziadów, którzy poświęcili całą swoją wiedzę, determinację, wolę zgody, aby dzisiaj o taką zgodę w całej Rzeczpospolitej, jak również w naszej ukochanej Łomży, o taką zgodę apelować.

Przemówienie Prezydenta Łomży Mieczysława Czerniawskiego:

Szanowni Państwo, Drodzy Mieszkańcy Łomży,
Spotykamy się w ten wiosenny dzień w sercu naszej Łomży, by oddać hołd wszystkim, dzięki którym możemy dziś żyć w wolnej i niepodległej Rzeczpospolitej. Przywiódł nas tu przede wszystkim szacunek dla  wielkich postaci z historii naszego kraju, ale także poczucie wdzięczności wobec naszych dziadów, naszych ojców i matek – wobec wszystkich którzy na drogach do naszej dzisiejszej w pełni suwerennej i w pełni wolnej Polski zostawili swoje siły, wiedzę, a często także życie.
Dziś z tego serca Łomży, mając we wdzięcznej pamięci wielkie dzieła naszych wielkich przodków, w 222 rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, apeluję do łomżyniaków o jedność i zgodę w budowaniu pomyślnej przyszłości naszego miasta. Czas, jaki dzieli nas od tamtego 3 maja 1791 roku dowodzi bowiem jednoznacznie i niezbicie, że tylko zgoda jest gwarantem rozwoju i sukcesu. Sukces i powodzenie naszej Łomży jest w zasięgu naszej ręki. W dziele tym jest miejsce dla każdego z nas.
Państwo i ojczyzna - te dwa słowa, często w naszej przeszłości rozmijały się ze sobą. Dlatego dziś jest tak ważne, gdy Ojczyzna jest niepodległa, a polskie państwo demokratyczne, w tym szczególnym czasie, podejmować wszystkie możliwe wysiłki na rzecz zgody, bezpieczeństwa i prestiżu Polski. Możemy się różnić, możemy się spierać, ale niech nas zawsze łączy dobro Ojczyzny, pomyślność Rzeczypospolitej i jej obywateli, dobro naszej małej ojczyzny - Łomży.
Konstytucja 3 Maja to testament mądrego patriotyzmu.  3 maja 1791 roku to rzadki moment w naszej historii, kiedy o losie i przyszłości państwa decydowano nie walką,  a wspólną wolą narodu. Świętując dziś rocznicę Konstytucji 3 Maja, pamiętamy ciągle, że  była ona wielkim dowodem polskiej wyobraźni, odwagi, ale  i polskiego nieszczęścia, którego powodem były warunki zewnętrzne. 3 Maja dzisiaj jest świętem pełnym nadziei, bo to, co zmienia się w naszej ojczyźnie,  w naszym otoczeniu jest wielką szansą na pokonanie tego wszystkiego, co przeszkadzało w XX wieku w znalezieniu porozumienia dla Europy i Europejczyków. Cieszę się, że razem możemy mieć poczucie tej wyjątkowej chwili, którą przeżywamy my Polacy i którą przeżywa Polska.
Drodzy mieszkańcy Łomży,
Wokół daty 3 maja i Konstytucji pięć pokoleń Polaków krystalizowało swoje aspiracje do niepodległego bytu Polski, do swobód i równości obywatelskich. W rocznicy 3-go Maja odnajdujemy symbol najlepszych dążeń narodu i klucz do rozumienia własnej tożsamości. Niech w dzisiejszym świętowaniu nie zabraknie też refleksji o naszej współczesności i przyszłości, o współczesnym patriotyzmie. Dzisiejsze święto jest bowiem powszechnym wezwaniem do wielkiego patriotycznego rachunku sumienia. Każdy nasz dobry i szlachetny czyn to cegiełka naszej służby Ojczyźnie. Pamiętajmy, że za Polskę odpowiadają tylko Polacy.
Niech Majowa Jutrzenka Roku 2013 niesie nam wszystkim nadzieję na lepsze dni, niech daje szczęście i przekonanie, że wszystko co najlepsze jest wciąż jeszcze przed nami.


Przemówienie Członka Zarządu Województwa Podlaskiego Jacka Piorunka:

Organizatorzy i Uczestnicy Obchodów Święta 3 Maja, Szanowni Państwo!
Na Zamku Królewskim w Warszawie 220 lat temu Sejm Wielki przyjął Konstytucję Majową. Uchwalili ją wtedy posłowie tak zwanej Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego, a więc posłowie Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
Konstytucja Majowa to nie tylko dokument z przeszłości, to także ciągle niegasnące źródło siły i mądrości Polaków, to taki namacalny dowód, że nasz naród zachował zdolność do mądrego rządzenia samym sobą, do odpowiedzialnego organizowania własnej wolności. Wiemy doskonale, że nie zawsze jest to łatwe, że często pokonanie własnych wad i słabości wymaga ogromnego wysiłku i dojrzewania politycznej mądrości.
Konstytucja 3 Maja miała dźwignąć nasz kraj z chaosu i upadku, kładła bowiem kres anarchii degenerującej państwo od wewnątrz, tej anarchii, która czyniła z Polski bezsilne państwo na arenie międzynarodowej. Miała świadczyć o pozytywnym potencjalne  Polaków i Polski, Polaków, którzy w godzinie próby potrafili wykrzesać z siebie reformatorską, ozdrowieńczą siłę.
Przeciwnicy konstytucji nie rozumieli potrzeby reformowania, modernizowania polskiego państwa. W jego modernizacji widzieli wyłącznie zagrożenie, a naród potrzebował tego unowocześnienia, jak powietrza, jak tlenu, aby funkcjonować i rozwijać się dalej. Naród potrzebował tej wielkiej zmiany, aby  nie nastąpiła katastrofa.
Konstytucja 3 Maja krótko funkcjonowała, nastąpiła katastrofa, nastąpiła, gdyż wrogom Konstytucji 3 Maja, wspartym przez wroga zewnętrznego, udało się obalić to wielkie dzieło polskiej mądrości i nowoczesności. Nowoczesny, oświecony patriotyzm polski przegrał wtedy batalię o rozwój, o przyszłość kraju. Ostatnim akcentem były bowiem rozbiory i bardzo długa noc niewoli.
W tę noc niewoli narodowej, tą jedyną często gwiazdą rozjaśniającą  mroki było wspomnienie utraconej Konstytucji Majowej. Zawarta w tej konstytucji wizja Rzeczpospolitej, mądrze urządzonej, krzepiła naród w trudnych czasach zniewolenia. Była konstytucja najcenniejszym narodowym depozytem, znakiem przyszłego odrodzenia. I zanim Polska powróciła w 1918 roku do niepodległego bytu, dzień 3 maja stał się prawdziwie narodowym świętem. Obchodziliśmy ten dzień w zaciszach domowych i w kościołach, bo nie było własnego państwa. Dlatego wtedy Polacy śpiewali w kościołach: ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie.
W naszym życiu zbiorowym jest ciągle zbyt dużo pesymizmu i wzajemnych pretensji. Za mało patriotyzmu utkanego z nadziei, za mało poczucia autentycznej wspólnoty, za mało doceniania sukcesów i zmian na lepsze.
Taki patriotyzm narodowego optymizmu, wiary we własne siły nie wyklucza przecież krytyki błędów czy niedociągnięć, ale nigdy nie zapomina o tym, że to od nas, od Polaków, nie od kogokolwiek innego zależy siła i pomyślność Rzeczpospolitej.
Pamiętajmy, że nasza niepodległość, którą cieszymy się już od 22 lat jest prawdziwym darem losu na tle dramatycznych doświadczeń ostatnich dwóch stuleci. Państwo polskie okrzepło, ma stabilny system demokratyczny, jest państwem praworządnym. Umiejmy to cenić, umiejmy to docenić, umiejmy się tym cieszyć. Nauczmy się z tym dorobkiem w pełni identyfikować, stawać w jego obronie, także dzisiaj. Podnieśmy wysoko głowy, dumni nie tylko z Konstytucji 3 Maja, ale dumni również z osiągnięć suwerennej i demokratycznej współczesnej Polski.
Nie ma dla Polaka wartości cenniejszej niż własne państwo. Jego zaś symbolem są nasze biało – czerwone, narodowe barwy. To znak naszej wspólnoty, wspólnoty otwartej, w której jest miejsce i na rozwój obywatelski, inicjatywy i na polityczną krytykę, na różnorodność poglądów, natomiast nie licuje z dumą biało – czerwonych sztandarów wypisywanie na nich politycznych sloganów, czy politycznie motywowanych fałszywych oskarżeń, co niestety zdarza się coraz częściej. Nie licuje dlatego, że takie sytuacje ranią i dzielą Polaków, zamiast ich łączyć. Przykro, że o takich bolesnych zjawiskach trzeba mówić przy okazji radosnej, majowej rocznicy. Te gorzkie słowa muszą być jednak wypowiedziane, aby milczenie w obliczu szargania polskich świętości, szargania także polskiego państwa nie były traktowane jako przyzwolenie dla destrukcji.
Szanowni Państwo,
Słusznie często myślimy o naszym święcie, o tym majowym, świątecznym czasie jako o majówce, dniach odpoczynku i radości, ale 3 maja jest też dla nas okazją, żeby mocniej niż zwykle poczuć się podmiotem i obywatelem państwa, żeby uświadomić sobie, że państwo to my wszyscy. Dlatego wspólnym działaniem zadbajmy, aby te piękne, majowe dni były pomimo wszystko radosną majówką z Polską. Z tego pięknego, majowego święta czerpiemy wszyscy razem nadzieję na lepsze jutro, ale też i przestrogę by we wzajemnych debatach i sporach, tak jak po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja nie przekroczyć granicy poza którą niczego dobrego już zbudować się nie da.
Życzę wszystkim, niech radość i nadzieja 3 maja trwa w nas przez cały rok. Z całego serca życzę tego wszystkim rodakom.
Vivat Konstytucja! Vivat Wszystkie Stany!