Kolejne odznaki za zasługi dla miasta Ostrołęki przyznane. Zobacz sylwetki wszystkich odznaczonych

Śp. Sławomir Kot, Józef Kotowski, Czesław Kisiel, Czesław Sochaj, Franciszek Szalast czy Tadeusz Spadniewski – m.in. tym osobom miejscy radni przyznali odznaki „Za zasługi dla miasta Ostrołęki”. Zobacz sylwetki wszystkich odznaczonych.

Odznaki „Za zasługi dla miasta Ostrołęki” wręczone zostaną podczas najbliższej, uroczystej sesji z okazji Dni Ostrołęki. Poniżej prezentujemy nazwiska i sylwetki wszystkich, którym miejscy radni zdecydowali się przyznać tę honorową odznakę.

Józef Kotowski
Odznaczenia:
Strażak Wzorowy I st. 15 maja 1978                                             240/78
Zasługi dla pożarnictwa brązowa odznaka 4 kwietnia 1979         107/28/89
Strażak Wzorowy  II st. 5 września 1981                                      53/81
Zasługi dla pożarnictwa srebrna odznaka 6 kwietnia 1982           1233
Zasługi dla pożarnictwa złota odznaka 18 kwietnia 1986             547/86
Zasługi dla Warami i Mazur 4 maja 1986                                     1272/84
Zasłużony dla Olsztyńskiej Fabryki Mebli 17 kwietnia 1986       393/86
Zasłużony Funkcjonariusz Pożarnictwa 23 kwietnia 91               101/27/91
Odznaka Za zasługi dla Związku Kombatantów RP i byłych Więźniów Politycznych  11 stycznia 2012                                                                             50508


Przebieg pracy zawodowej:
10 stycznia 1957 – 15 październik 1959 prezydium Miejskiej Rady Narodowej  Szczytno
16 październik 1959 – 15 listopad 1961 – Służba Wojskowa
1 lutego 1962 GS Rozogi
1 grudnia 1967 – Państwowa Straż Pożarna Ruciane Nida
1971-1974 Zawodowa Straż Pożarna Ostrołęka
1974-1979 Olsztyńska Fabryka Mebli Szczytno Funkcjonariusz Pożarnictwa
1979-1992 Zawodowa Straż Pożarna w Ostrołęce

Pan Józef Kotowski związany był przez całe swoje życie z zawodową Strażą Pożarną (opinia w załączeniu). W pracy zawodowej odznaczony najwyższymi stopniami, odznaczeniami i medalami.
Zawsze jednak, prócz pracy zawodowej, był także pełen gotowości do niesienia pomocy drugiemu człowiekowi. Ta dobroć serca przejawiała się nie tylko w pracy pożarniczej, ale także na wielu innych polach, w których do dziś, mimo upływających lat, jest ciągle aktywny społecznie.
Na uwagę zasługuje także jego działalność w Asyście Sanktuarium pw. Św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce (klasztor), w której czynnie uczestniczy. Posługa ta wymaga wiele zaangażowania i poświecenia prywatnego czasu dla dobra wspólnoty parafialnej.
Kolejnym polem jego działań społeczno-religijnych jest jego udział w największej na świecie katolickiej organizacji świeckiej o charakterze charytatywnym – Rycerze Kolumba. Na całym świecie organizacja ta zrzesza ponad 1,8 mln członków, a w Parafii Rzymskokatolickiej pw. Św. Antoniego Padewskiego jest ich ok. 30 mężczyzn. Nazwa organizacji upamiętnia postać Krzysztofa Kolumba. Członkami mogą zostać jedynie mężczyźni będący praktykującymi katolikami. Naczelnymi zasadami zakonu są: miłosierdzie, jedność, braterstwo i patriotyzm. Posługując jako Rycerz Kolumba Pan Józef Kotowski udziela pomocy najsłabszym i najbardziej potrzebujących. Jako Rycerz Kolumba często współorganizuje spotkania i dyskoteki dla dzieci i  młodzieży w sali Oratorium ostrołęckiego Sanktuarium poklasztornego. Jest organizatorem pielgrzymek do miejsc kultu religijnego m.in. do Częstochowy, Lichenia, Gietrzwałdu, Kalwarii Zebrzydowskiej, Łagiewnik, Ludźmierza. Rycerze Kolumba wsparli budowę pomnika Papieża Jana Pawła II przed ostrołęckim Sanktuarium poklasztornym.
Bierze czynie udział w każdej inicjatywie katolickiej, która odbywa się na terenie Parafii i Miasta. Brał udział m.in. w Marszu Dla Życia, a także w Orszaku Trzech Króli. Cechuje go żywa wiara i codzienna dobroć dla drugiego człowieka.
Kolejnym ważnym polem działań społecznych dla bliźnich jest praca w Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i byłych Więźniów Politycznych w Stowarzyszeniu Polaków Poszkodowanych Przez III Rzeszę od 2008 roku do chwili obecnej.

Czesław Sochaj
Przebieg pracy zawodowej:
Warszawskie Przedsiębiorstwo budowy Elektrowni i Przemysłu Beton Stal od 25 października 1972 do 30 sierpnia 1980
Polskie Koleje Państwowe od 1 października do 12 sierpnia 1984
Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej  spółka z o.o Ostrołęka w okresie 1 marca 1995 do 30 czerwca 1995
Ostrołęcka Spółdzielnia Mieszkaniowa od dnia 20 sierpnia 1884 do dnia 31 grudnia 1990.

Pan Czesław Sochaj był zatrudniony w Warszawskim Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni i Przemysłu Beton-Stal, a pracował przy budowie Elektrowni Kozienice w latach 1972-1980. Pan Czesław Sochaj przeprowadził się do Ostrołęki w 1980 roku. Pracował w Polskich Kolejach Państwowych, dał się poznać jako dobry pracownik i oddany kolega. Kolejny ważny etap jego pracy zawodowej to Ostrołęcka Spółdzielnia Mieszkaniowa w latach 1984-1990 (opinia o pracowniku w załączeniu). Uzyskiwał bardzo dobre wyniki w pracy zawodowej, a także częste pochwały. Mieszkańcy Spółdzielni docenili jego społeczne starania i wybrali go dwukrotnie na dwie kolejne kadencje do Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej w latach 2006-2012. Mieszkał w tych latach na ul. Celulozowej 6. Mieszkańcy docenili jego pracę, która wykraczała poza obowiązki pracy w Spółdzielni. Pan Czesław zajmował się nie tylko blokiem, ale także całą częścią Osiedla Parkowe położoną między ulicami Sygietyńskiego, a Hallera. Opiekował się starszymi osobami, dbał o place zabaw dla dzieci, zawsze był i jest chętny do pomocy i bardzo uczynny.
Na uwagę zasługuje także jego działalność w Asyście Sanktuarium pw. Św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce (klasztor), w której czynnie uczestniczy od ok. 8 lat. Posługa ta wymaga wiele zaangażowania i poświecenia prywatnego czasu dla dobra wspólnoty parafialnej.
Kolejnym polem jego działań społeczno-religijnych jest jego udział w największej na świecie katolickiej organizacji świeckiej o charakterze charytatywnym – Rycerze Kolumba. Na całym świecie organizacja ta zrzesza ponad 1,8 mln członków, a w Parafii Rzymskokatolickiej pw. Św. Antoniego Padewskiego jest ich ok. 30 mężczyzn. Nazwa organizacji upamiętnia postać Krzysztofa Kolumba. Członkami mogą zostać jedynie mężczyźni będący praktykującymi katolikami. Naczelnymi zasadami zakonu są: miłosierdzie, jedność, braterstwo i patriotyzm. Posługując jako Rycerz Kolumba Pan Czesław Sochaj udziela pomocy najsłabszym i najbardziej potrzebujących m.in. przy obsłudze darów trafiających z Caritasu przy Parafii klasztornej do najbardziej potrzebujących. Jako Rycerz Kolumba często współorganizuje spotkania i dyskoteki dla dzieci i  młodzieży w sali Oratorium ostrołęckiego Sanktuarium poklasztornego. Jest organizatorem pielgrzymek do miejsc kultu religijnego m.in. do Częstochowy, Lichenia, Gietrzwałdu, Kalwarii Zebrzydowskiej, Łagiewnik, Ludźmierza.
Bierze czynie udział w każdej inicjatywie katolickiej, która odbywa się na terenie Parafii i Miasta. Brał udział m.in. w Marszu Dla Życia, a także w Orszaku Trzech Króli. Cechuje go żywa wiara i codzienna dobroć dla drugiego człowieka.

Franciszek Szalast
Odznaczony:
Medalem brązowym  za zasługi dla pożarnictwa OSP Ostrołęka nr 200/B/86 prot. Nr 3; 11 maja 1986.
Srebrnym medalem  za zasługi dla pożarnictwa OSP Ostrołęka  nr 83/S/91 prot. Nr 2;  22 kwietnia 1991
Złotym medalem za zasługi dla pożarnictwa OSP Ostrołęka nr 103/96; 15 kwietnia 1996.

Przebieg pracy zawodowej:
Ochotniczy Hufiec Pracy  1957- 1960
Zakład Komunalno-Mieszkaniowy Bisztynek 1964- 1973
Ostrowskie Przedsiębiorstwo Budowlane 1973-1977
Spółdzielnia Mieszkaniowa Ostrołęka 1977-1987
Ostrołęckie Przedsiębiorstwo Handlu Spożywczego 1987-2005
Obecnie emeryt od 2005 r.  

Pan Franciszek Szalast przeprowadził się do Ostrołęki ok. 40 lat temu. Pracował w Spółdzielni Mieszkaniowej Ostrołęka w latach 1977-1987, a następnie w Ostrołęckim Przedsiębiorstwie Handlu Spożywczego w latach 1987-2005. Dał się poznać jako dobry pracownik i oddany kolega.
Kolejny ważny etap jego służby to od 50 lat członkostwo w Ochotniczej Straży Pożarnej w Ostrołęce. Druh Franciszek Szalast odznaczony został za tę służbę złotym medalem dla zasługi dla pożarnictwa.
Na uwagę zasługuje także jego działalność w Asyście Sanktuarium pw. Św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce (klasztor), w której czynnie uczestniczy od ok. 10 lat. Posługa ta wymaga wiele zaangażowania i poświecenia prywatnego czasu dla dobra wspólnoty parafialnej.
Kolejnym polem jego działań społeczno-religijnych jest jego udział w największej na świecie katolickiej organizacji świeckiej o charakterze charytatywnym – Rycerze Kolumba. Na całym świecie organizacja ta zrzesza ponad 1,8 mln członków, a w Parafii Rzymskokatolickiej pw. Św. Antoniego Padewskiego jest ich ok. 30 mężczyzn. Nazwa organizacji upamiętnia postać Krzysztofa Kolumba. Członkami mogą zostać jedynie mężczyźni będący praktykującymi katolikami. Naczelnymi zasadami zakonu są: miłosierdzie, jedność, braterstwo i patriotyzm. Posługując jako Rycerz Kolumba Pan Franciszek Szalast udziela pomocy najsłabszym i najbardziej potrzebujących m.in. przy obsłudze darów trafiających z Caritasu przy Parafii klasztornej do najbardziej potrzebujących. Jako Rycerz Kolumba często współorganizuje spotkania i dyskoteki dla dzieci i  młodzieży w sali Oratorium ostrołęckiego Sanktuarium poklasztornego. Jest współorganizatorem pielgrzymek do miejsc kultu religijnego m.in. do Częstochowy, Lichenia, Gietrzwałdu, Kalwarii Zebrzydowskiej, Łagiewnik, Ludźmierza.
Bierze czynie udział w każdej inicjatywie katolickiej, która odbywa się na terenie Parafii i Miasta. Cechuje go żywa wiara i codzienna dobroć dla drugiego człowieka.

Tadeusz Spadniewski
Przebieg pracy zawodowej:
Praca w gospodarstwie rolnym  1961-1962
PKP Białystok 1962-1963 robotnik kwalifikowany
Gospodarstwo rolne 1964-1965
Zasadnicza służba wojskowa 1965-1967
Gospodarstwo rolne 1967-1968
WPBEiP Beton Stal Warszawa 1968-1969
OPGK Warszawa 1969 – 1982
Zespół Elektrownie Ostrołęka 1982-2005.
Obecnie emeryt.

Pan Tadeusz Spadniewski był zatrudniony w Warszawskim Przedsiębiorstwie Budowy Elektrowni i Przemysłu Beton-Stal, a pracował przy budowie Elektrowni Ostrołęka. Następnie pracował w Okręgowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym Warszawa. Pracując w OPGK budował m.in. Zakłady Mięsne w Ostrołęce, zakłady komórkowe (produkujące pustaki), cegielnię na Krukach, oczyszczalnię ścieków w Ostrołęce, fabrykę mebli w Wyszkowie oraz w tym samym mieście FSO, a także oczyszczalnię ścieków w Rybienku. Współpracował przy budowie pływalni w Ostrołęce przy ul. Marszałka Piłsudskiego oraz wielu bloków mieszkaniowych. Pan Tadeusz Spadniewski pracował następnie w Zespole Elektrowni Ostrołęka w latach 1982-2005. Obecnie jest na emeryturze. Przez wiele lat pracował społęcznie w Radzie Pracowniczej ZEO, wybierany przez kolegów na dwie kolejne kadencje, cieszył się ich ogromnym zaufaniem.
Od początku istnienia Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego SOLIDARNOŚĆ udzielał się w jego strukturach zakładowych i pozazakładowych. Organizował strajki przed stanem wojennym, haniebnie wprowadzonym na terenie kraju przez zdrajcę narodu – gen. Wojciecha Jaruzelskiego. Był m.in. we władzach ostrołęckiej Solidarności przy OPGK – pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego związku zakładowego. Do dziś aktywnie działa w NSZZ Solidarność bierze udział w akcjach strajkowych, a także brał udział w wielkie pielgrzymce Narodu polskiego po zamachu na samolot prezydencki w Smoleńsku – oddał hołd Parze Prezydenckiej – prof. Lechowi i Marii Kaczyńskim w Pałacu Prezydenckim na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie.
Uzyskiwał bardzo dobre wyniki w pracy zawodowej, a także częste pochwały.
Na uwagę zasługuje także jego działalność w Asyście Sanktuarium pw. Św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce (klasztor), w której czynnie uczestniczy od ok. 12 lat. Posługa ta wymaga wiele zaangażowania i poświecenia prywatnego czasu dla dobra wspólnoty parafialnej.
Kolejnym polem jego działań społeczno-religijnych jest jego udział w największej na świecie katolickiej organizacji świeckiej o charakterze charytatywnym – Rycerze Kolumba. Na całym świecie organizacja ta zrzesza ponad 1,8 mln członków, a w Parafii Rzymskokatolickiej pw. Św. Antoniego Padewskiego jest ich ok. 30 mężczyzn. Nazwa organizacji upamiętnia postać Krzysztofa Kolumba. Członkami mogą zostać jedynie mężczyźni będący praktykującymi katolikami. Naczelnymi zasadami zakonu są: miłosierdzie, jedność, braterstwo i patriotyzm. Posługując jako Rycerz Kolumba Pan Tadeusz Spadniewski udziela pomocy najsłabszym i najbardziej potrzebujących. Jako Rycerz Kolumba często współorganizuje spotkania i dyskoteki dla dzieci i  młodzieży w sali Oratorium ostrołęckiego Sanktuarium poklasztornego. Jest organizatorem pielgrzymek do miejsc kultu religijnego m.in. do Częstochowy, Lichenia, Gietrzwałdu, Kalwarii Zebrzydowskiej, Łagiewnik, Ludźmierza. Rycerze Kolumba wsparli budowę pomnika Papieża Jana Pawła II przed ostrołęckim Sanktuarium poklasztornym.
Bierze czynie udział w każdej inicjatywie katolickiej, która odbywa się na terenie Parafii i Miasta. Brał udział m.in. w Marszu Dla Życia, a także w Orszaku Trzech Króli. Cechuje go żywa wiara i codzienna dobroć dla drugiego człowieka.
Jego zasadą jest, że „jeśli człowiek może się jeszcze udzielać i pomagać drugiemu, to powinien to czynić”.

Pani Małgorzata Kwiatkowska jest pielęgniarką z 15 letnim stażem zawodowym. W roku 1999 po ukończeniu Medycznego Studium Zawodowego w Ostrołęce rozpoczęła pracę jako pielęgniarka oddziału chirurgii naczyniowej Szpitala Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego przy ul. Banacha w Warszawie. Zdobyte tam doświadczenie zawodowe z wielkim pożytkiem wykorzystuje w pracy na rzecz pacjentów z rodzinnej Ostrołęki, do której powróciła w 2003 roku rozpoczynając pracę jako pielęgniarka opieki paliatywno – hospicyjnej w NZOZ CARITAS Diecezji Łomżyńskiej jako wolontariuszka, a od 1 stycznia 2004 r. jako pielęgniarka. Pani Małgorzata Kwiatkowska należy do nielicznego grona pracowników hospicjum zatrudnionych od chwili jego istnienia, których wyczerpująca fizycznie i psychicznie praca przy chorym terminalnie nie zniechęciła, a wręcz przeciwnie - daje siłę i radość oraz przekonanie o potrzebie niesienia dobra i pomocy drugiemu człowiekowi. Otaczając swoją profesjonalną opieką gwarantuje wysoką jakość świadczeń pielęgniarskich pacjentom i ich rodzinom godne warunki w najtrudniejszym okresie życia.

Jako pracownik Pani Małgorzata Kwiatkowska należy do osób zdyscyplinowanych, sumiennych, odpowiedzialnych, bardzo wrażliwych na ludzkie cierpienie. Jest osobą o wysokiej kulturze osobistej, stawiającą sobie bardzo wysokie wymagania, zarówno na polu osobistym jak i zawodowym.

Szczerze oddana pacjentowi i jego rodzinie. W środowisku chorych cieszy się ogromnym szacunkiem i zaufaniem. Jest autorytetem dla pacjenta i jego rodziny. Stale uzupełnia swoje kwalifikacje a zdobytą wiedzą i doświadczeniem dzieli się z koleżankami. W opiece nad pacjentem wykorzystuje najnowsze światowe standardy opieki paliatywnej. Postawą etyczną i zawodową może służyć za wzór współczesnej pielęgniarki profesjonalisty, ale przede wszystkim dobrego człowieka.

Jej aktywność zawodowa nie ogranicza się tylko do pracy przy chorym, chętnie włącza się do akcji hospicyjnych realizowanych dla społeczności lokalnej – typu „Pola nadziei” i „Hospicjum to też życie”. Zbyt krótki, choć 15 – letni staż zawodowy ogranicza możliwości wyróżnienia Pani Małgorzaty Kwiatkowskiej odznaczeniami państwowymi, ale w naszej ocenie wyróżnienie przyznane przez Radę swojego rodzinnego Miasta będzie wspaniałym podziękowaniem za trud i 10 letnia ciężką, choć wykonywaną z wielką pasją pracę dla tych mieszkańców Ostrołęki, którzy ze względu na swój stan zdrowia znaleźli się już u kresu życia.
     Wyróżnienie „Za zasługi dla Miasta Ostrołęki” to również motywacja dla dalszej pracy na rzecz lokalnej społeczności.

Pani Dorota Adamowska jest pielęgniarką z 15 letnim stażem zawodowym. W roku 1999 po ukończeniu Medycznego Studium Zawodowego w Ostrołęce rozpoczęła pracę jako pielęgniarka oddziału chirurgii naczyniowej Szpitala Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego przy ul. Banacha w Warszawie. Zdobyte tam doświadczenie zawodowe z wielkim pożytkiem wykorzystuje w pracy na rzecz pacjentów z rodzinnej Ostrołęki, do której powróciła w 2004 roku rozpoczynając pracę jako pielęgniarka opieki paliatywno – hospicyjnej w NZOZ CARITAS Diecezji Łomżyńskiej. Pani Dorota Adamowska należy do nielicznego grona pracowników hospicjum zatrudnionych od chwili jego istnienia, których wyczerpująca fizycznie i psychicznie praca przy chorym terminalnie nie zniechęciła, a wręcz przeciwnie - daje siłę i radość oraz przekonanie o potrzebie niesienia dobra i pomocy drugiemu człowiekowi. Otaczając swoją profesjonalną opieką gwarantuje wysoką jakość świadczeń pielęgniarskich pacjentom i ich rodzinom godne warunki w najtrudniejszym okresie życia.

Jako pracownik Pani Dorota Adamowska należy do osób zdyscyplinowanych, sumiennych, odpowiedzialnych, bardzo wrażliwych na ludzkie cierpienie. Jest osobą o wysokiej kulturze osobistej, stawiającą sobie bardzo wysokie wymagania, zarówno na polu osobistym jak i zawodowym.

Szczerze oddana pacjentowi i jego rodzinie. W środowisku chorych cieszy się ogromnym szacunkiem i zaufaniem. Jest autorytetem dla pacjenta i jego rodziny. Stale uzupełnia swoje kwalifikacje a zdobytą wiedzą i doświadczeniem dzieli się z koleżankami. W opiece nad pacjentem wykorzystuje najnowsze światowe standardy opieki paliatywnej. Postawą etyczną i zawodową może służyć za wzór współczesnej pielęgniarki profesjonalisty, ale przede wszystkim dobrego człowieka.

Jej aktywność zawodowa nie ogranicza się tylko do pracy przy chorym, chętnie włącza się do akcji hospicyjnych realizowanych dla społeczności lokalnej – typu „Pola nadziei” i „Hospicjum to też życie”. Zbyt krótki, choć 15 – letni staż zawodowy ogranicza możliwości wyróżnienia Pani Doroty Adamowskiej odznaczeniami państwowymi, ale w naszej ocenie wyróżnienie przyznane przez Radę swojego rodzinnego Miasta będzie wspaniałym podziękowaniem za trud i 10 letnia ciężką, choć wykonywaną z wielką pasją pracę dla tych mieszkańców Ostrołęki, którzy ze względu na swój stan zdrowia znaleźli się już u kresu życia.

Wyróżnienie „Za zasługi dla Miasta Ostrołęki” to również motywacja dla dalszej pracy na rzecz lokalnej społeczności.

Antoni Piersa, W 1952 roku ukończył Publiczną Średnią Szkołę Zawodową w Ostrołęce, w 1963 r. Technikum Ekonomiczne
w Warszawie, w 1980 roku ukończył Zawodowe Studium Administracyjne na UW.
Praca w Ostrołęce: Miejski Handel Detaliczny jako zastępca dyrektora do spraw handlowych (1964-1967), Przewodniczący MRN (1967-1970), PSS „Społem” – prezes Zarządu (1971-1974),
PHS – zastępca dyrektora do spraw handlowych (1975-1976), w PHW – zastępca dyrektora do spraw handlowych (1976-1978), Spółdzielnia Inwalidów „Narew” – Zarządu (1978-1983).
Na emeryturze od 1984 r. W latach 1991-2006 – na części etatu pełnił funkcję prezesa
Zarządu Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego „Roma”. Prezes Zarządu TPD i Zarządu Pow. Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej w Ostrołęce. Od lat współpracuje z samorządem lokalnym tj. z Radą Osiedla Stare Miasto. Przejawia wiele inicjatyw, jako senior służy radą i doświadczeniem, ostatnio współpracował i angażował się w pracę przy budowie ulicy Modrej.

Kisiel Czesław
1983 r. – Odznaka „Za Zasługi dla województwa ostrołęckiego”
1984 r. – Medal 40lecia PL
1986 r. – Krzyż Zasługi dla ZHP
1987 r. – Honorowa Odznaka „Założyciela Wydziału Rolniczego” ART.
1988 r. – Brązowy Krzyż Zasługi
1993 r. – Srebrny Medal „Za zasługi dla LOK”
1987 r. – Złotą Odznakę „Za zasługi dla OHP”
2001 r. – Srebrny Krzyż Zasługi
1995 r. – Medal Komisji Edukacji Narodowej  
1994 r. –  Srebrny Medal „Za zasługi dla pożarnictwa”
1996 r. – Odznaka „Za zasługi dla tradycji 5 Pułku Ułanów Zasławskich”

Pan Czesław Kisiel zamieszkały w Ostrołęce od 1971 r., posiadający wyższe wykształcenie o kierunku mechanicznym z przygotowaniem pedagogicznym.
W latach 1971 – 1985 pracował na stanowisku nauczyciela teoretycznych przedmiotów zawodowych w Zespole Szkół Zawodowych Nr 1 w Ostrołęce. Od 1 września 1985 r. pełnił funkcję dyrektora Zespołu Szkół Zawodowych Nr 2 im. 5 Pułku Ułanów Zasławskich w Ostrołęce. Jako nauczyciel był organizatorem wielu imprez środowiskowych preferujących dorobek wychowawczy szkoły. Opiekował się drużyną ZHP, Prowadził Klub Kartingowy. Wspierał profesjonalną wiedzą
i czynnie uczestniczył w działalności Automobil Klubu Kurpiowskiego i Ligi Obrony Kraju. Niestrudzenie pozyskiwał lokalne środowisko dla rozwoju placówki którą kierował jako dyrektor Zespołu Szkół Zawodowych Nr 2 w Ostrołęce. W trakcie jego kierowania szkołą uruchomił wiele nowych kierunków kształcenia niezbędnych dla rozwoju miasta i regionu. Dbał o wyposażenie techniczne szkoły, pozyskiwał sponsorów wśród rodziców i zakładów pracy. Rozwijał w szkole sport, turystykę, zajęcia pozalekcyjne i inne formy pracy z młodzieżą. Zainicjował współpracę ze szkołą techniczną w Meppen (Niemcy) która polegała na wymianie młodzieży pomiędzy zaprzyjaźnionymi szkołami. Kontakty od 1993 r. przeniesiono na Miasto Ostrołęka i Meppen. Zarządzając szkołą był organizatorem wielu imprez patriotycznych o zasięgu ogólnopolskim. Dotyczy to szczególnie obchodów święta 5 Pułku Ułanów Zasławskich, którego imię nosi
Zespół Szkół Zawodowych Nr 2. Współpracował z wieloma organizacjami kombatanckimi, jednostkami wojskowymi i klubami jeździeckimi co kontynuowane jest poprzez następców do dnia dzisiejszego. Współpracował z władzami samorządowymi miasta Ostrołęki. Przez kadencje w latach 1990 – 1998 był radnym Rady miejskiej i członkiem Zarządu Miasta. Za swoją działalność otrzymał wiele wyróżnień ministra, kuratora i prezydenta miasta. Od 2003 r. na emeryturze. Obecnie prowadzi Szkołę nauki Jazdy Motors kształcąc w większości młode pokolenie kierowców. Wspiera działalność ZHP, na bieżąco interesuje się problemami miasta. Chętnie sponsoruje i pomaga w organizowaniu festynów przez Radę Osiedla Stare Miasto.

Edward Prusiński
Listy gratulacyjne,
Podziękowania za pracę społeczną:
- REKTOR WSAP prof. dr Wiesław Opalski
- DYREKTOR Zespołu Szkół Nr 5 mgr W. Salis
- Prezes Towarzystwa Muzycznego w Ostrołęce mgr Z. Kończyk
mieszka w Ostrołęce gdzie ukończył ZSZ Nr 2 i uzyskał zawód – kierowcy mechanika. Działał w ZHP, które w szkole zaszczepiło w nim cechy społecznika i dobrego organizatora. Pracował w WSS Ostrołęka od 1977 r. do 1983 r. jako starszy Magazynier. Po odbyciu służby wojskowej pracował w PGKiM jako kierowca instalator urządzeń gazowych. Od 1987 r. prowadzi własną działalność gospodarczą i handlową. Od 13 lat aktywnie pracuje w Radzie Rodziców Zespołu Szkół Nr 5
im. Unii Europejskiej w Ostrołęce. Sponsorował m.in.: „Dyskoteki z Mikołajem”, festyn „My Twoją Szansą”. Wspiera działalność sportową UMKS „Trójka” Ostrołęka oraz wiele uroczystości szkolnych, takich jak „Tradycje i Obrzędy Bożonarodzeniowe” czy „Tradycje Wielkanocne”. Towarzystwo Muzyczne im. Grażyny Bacewiczówny w Ostrołęce przypisuje mu wiele zasług dla kultury muzycznej miasta poprzez działalność charytatywną na rzecz Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Ostrołęce i Towarzystwa Muzycznego. Pan Edward Prusiński nieodpłatnie wykonywał szereg prac m.in.: podest dla chóru, kraty zabezpieczające wejście do szkoły, remonty pomieszczeń szkolnych, wielokrotnie organizował transport instrumentów na imprezy muzyczne. Od wielu lat udziela się również na rzecz Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w Ostrołęce. W opinii Pana prof. dr Wiesława Opalskiego Rektora WSAP jest osobą uprzejmą, dobrze zorganizowaną i wywiązującą się z należytą starannością z przyjętych na siebie zobowiązań, które wykonuje rzetelnie i sprawnie. Nadmienić należy, że w/w jest od wielu lat lokalnym działaczem samorządowym, jest członkiem Zarządu Rady Osiedla Stare Miasto. Chętnie służy pomocą innym angażując się w prace społeczne rady (np. Caritas), festyny, zabawy choinkowe i inne. Jest człowiekiem posiadającym wiele empatii i życzliwości.

Ewa Maria Nisiobęcka
2000 r. – Honorowa Odznaka Izby Rzemieślniczej Mazowsza, Kurpi, Podlasia w Warszawie
2001 r. – Honorowa Odznaka Rzemiosła
2008 r. – Srebrny Medal im. Jana Kilińskiego
2012 r. – Złoty Medal im. Jana Kilińskiego
Pani Ewa Maria Nisiobędzka w Ostrołęce ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Gen. Józefa Bema. Od 1975 r. jako osoba współpracująca z piekarnią prowadzoną przez jej ojca Zygmunta Nowakowskiego przyuczała się do prowadzenia działalności gospodarczej, którą na własny rachunek rozpoczęła w 1983 r. i prowadzi ją do chwili obecnej. Zarówno za czasów ojca, jak i obecnie wspierała działalnością charytatywną rozmaite organizacje, stowarzyszenia, które działały na terenie Ostrołęki, województwa i powiatu. Wsparcie rzeczowe
i finansowe pomaga przetrwać najsłabszej części naszej społeczności. Pani Ewa Nisiobędzka poza prowadzeniem działalności gospodarczej jest od 1983 r. członkiem Cechu Rzemiosła Różnych
i Przedsiębiorczości w Ostrołęce. Od 2001 r. do chwili obecnej jest Starszą Cechu. Zasiada
w Komisji Egzaminacyjnej w Izbie Rzemieślniczej Mazowsza Kurpi i Podlasia. Jako zastępca przewodniczącego egzaminuje młodych adeptów rzemiosła piekarniczego starających się uzyskać zawód piekarza. Społecznie pracuje w Powiatowej Radzie Zatrudnienia w Ostrołęce. Wytrwałość
i determinacja z jaką pracuje dla rzemiosła pozwala na zdobycie zawodu i zawodów dla młodych ludzi widzących swoją przyszłość w pracy na własny rachunek. Łączy pracę społeczną
i charytatywną z codziennymi trudnościami z jakimi styka się rzemieślnik.

Janusz Głowacki
Złoty medal „Za zasługi dla pożarnictwa”
Srebrny medal „Za zasługi dla pożarnictwa”
Brązowy medal „Za zasługi dla pożarnictwa”

Złoty „Krzyż Zasługi”
Srebrny „Krzyż Zasługi”
Brązowy „Krzyż Zasługi”

Pan Janusz Głowacki po ukończeniu Wyższej Szkoły Pożarnictwa
w Warszawie w 1978 r. podjął pracę w Portowej Straży Pożarnej w Gdańsku. W 1980 r. powraca do Ostrołęki gdzie obejmuje stanowisko Dowódcy Oddziału a następnie Komendanta Rejonowego Straży Pożarnych. Wstępuje do Ochotniczej Straży Pożarnej w Ostrołęce w której znajduje miejsce do realizacji zamierzeń zawodowych i społecznych dotyczących ochotniczego pożarnictwa, a co za tym idzie poprawy bezpieczeństwa gmin ale i samej Ostrołęki. Wkłada wiele wysiłku w rozbudowę sieci OSP wspomagając działalność jednocześnie powołuje do życia nowe jednostki.
Troszczy się na co dzień i od święta m.in. o OSP w Ostrołęce, zwłaszcza o ludzi o stany osobowe, współpracując, inicjując budowę remiz, pozyskując dla nich sprzęt i samochody pożarowe. Swoje doświadczenie materializuje również w Ostrołęce w OSP. Bardzo skutecznie współpracuje
z naczelnikami, wójtami gmin, rozbudowując jednostki co stanowi poważne ogniwo w systemie bezpieczeństwa przeciwpożarowego na lokalnym terenie.
W 1999 r. został powołany do tworzenia powstającego Zespołu Powiatowego ZOSP RP w Ostrołęce pełniąc funkcję wiceprezesa oraz członka Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej w Zarządzie Wojewódzkim.
W latach 2000-2004 jest współorganizatorem i realizatorem programu zakupu samochodów, sprzętu specjalistycznego i ochron osobistych dla OSP powiatu ostrołęckiego. Koszt zakupów wyniósł
ok. 5 mln zł. Oczywiście nie pomijano i pamiętano o wyposażeniu dla OSP Ostrołęka. Pełniąc funkcję Komendanta Miejskiego PSP doprowadził do wprowadzenia 15 jednostek OSP do Krajowego Systemu Ratownictwa Gaśniczego w pierwszych latach jego funkcjonowania. Obecnie prowadzi działania mające na celu włączenie OSP Ostrołęka do tego systemu oraz rozbudowę bazy garażowej. Od 2006 r. pełni funkcje Prezesa Zarządu Oddziału Powiatowego ZOSPRP w Ostrołęce, jest członkiem Zarządu Oddziału Wojewódzkiego ZOSPRP w Warszawie.
Jest członkiem Zarządu OSP i wiceprezesem w OSP w Ostrołęce. Jest człowiekiem rzetelnym, uczynnym i koleżeńskim. W sposób taktowny potrafi dbać o sprawy codzienne OSP w Ostrołęce. Nie szczędzi swego czasu przekazywać doświadczenie młodszym.

Krystyna Barbara Krukowska

Złota Odznaka Zrzeszenia Prywatnego Handlu i Usług
- Odznaka Honorowa ZPHiU
- Za zasługi dla województwa ostrołęckiego
- Odznaka Towarzystwa Trzeźwości „Transportowców” Zarząd Wojewódzki w Ostrołęce

Pani Krystyna Barbara Krukowska pracę zawodową jako księgowa rozpoczęła w 1965 r. w jadłodajni prowadzonej przez rodziców Janinę i Bronisława Gizińskich. Po ukończeniu w 1978 roku kursu w ZDZ w Warszawie o specjalności florystyka, prowadzi własną kwiaciarnię. Zawsze aktywnie uczestniczy w wielu branżowych przedsięwzięciach, które uczą kultury i estetyki ubogacające m.in. nasze miasto. Uczestniczy w wielu konkursach, występach, pokazach np.: „Biała Kończynka”, „Nadnarwiańskie Niezapominajki ”, „Konkurs okien wystawowych” zdobywając wiele nagród i wyróżnień, dyplomów. Od początku prowadzenia działalności, społecznie udziela się w Zrzeszeniu Prywatnego Handlu i Usług w Ostrołęce oraz
w Towarzystwie Trzeźwości Transportowców. Była współorganizatorką budowy obiektu handlowo – usługowego Handlowiec; w czasie budowy Przewodnicząca Rady Nadwornej. Jest członkiem Towarzystwa Przyjaciół Ostrołęki (od 20 lat), aktywnie uczestniczy w jego życiu wspierając charytatywnie jego działalność. Jest członkiem Zarządu Rady Osiedla Stare Miasto, gdzie dała się poznać jako osoba życzliwa często sponsorująca przedsięwzięcia na rzecz lokalnej społeczności  Między innym oprócz wsparcia finansowego, funduje wiązanki kwiatów na różnego rodzaje uroczystości i święta miejskie, sportowe i kulturalne.
Aktywnie pracuje na rzecz lokalnej społeczności wspierając również wiele inicjatyw, stowarzyszeń, akcji charytatywnych (m.in. udzielając wsparcie na rzecz: Specjalnego Ośrodka Szkolno- Wychowawczego w Ostrołęce, Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych, „Pomocna Dłoń” na rzecz budowy Pomnika Mauzoleum Powstania Listopadowego w Ostrołęce, a także na rzecz budowy Pomnika dr Józefa Psarskiego. Pani Krystyna Barbara Krukowska to skromna, taktowna osoba, która śmiało może być przykładem bezinteresownej ofiarnej pracy społecznej dla mieszkańców naszego miasta.

PCK Oddział w Ostrołęce

Oddział Rejonowy Polskiego Czerwonego Krzyża w Ostrołęce prowadzi działalność na kilku różnych płaszczyznach o charakterze charytatywnym, m.in. działalność na rzecz rozwoju krwiodawstwa i krwiolecznictwa oraz pozyskiwania dawców krwi.
Na terenie działania OR PCK działalność prowadzi 9 klubów honorowych dawców krwi w których zrzeszonych jest 1077 dawców, którzy w 2013 r. oddali 2330 litrów krwi.
Organizuje akcje i imprezy w klubach honorowych dawców krwi i szkołach średnich których celem jest pozyskiwanie nowych dawców i większej ilości krwi. Warunkiem udziału w konkursie jest oddanie w ciągu roku 1800 ml. krwi mężczyźni i 1350 ml. kobiety i młodzież. Rocznie jest to ok. 360 osób.
Oddział propaguje oddawanie krwi również po przez organizacje rajdów samochodowych. W 2013 r. odbył się XVII Samochodowy Rajd Honorowych Dawców Krwi w którym udział wzięło ok. 100 osób. W takie przedsięwzięcie zaangażowani są działacze, krwiodawcy, sympatycy rodzin i znajomi krwiodawców. Oddział organizuje corocznie turnieje dla pełnoletniej młodzieży szkół ponadgimnazjalnych o nazwie „Młoda krew ratuje życie”. Innym rodzajem działalności statutowej na rzecz naszej społeczności lokalnej jest działalność w dziedzinie opieki i pomocy społecznej.  Sprawuje usługi opiekuńcze w domu chorego (około 30 środowisk). Oddział prowadzi Dom Pomocy Społecznej PCK w Ostrołęce gdzie przebywa całodobowo 17 podopiecznych. Oddział prowadzi Warsztaty Terapii Zajęciowej w których uczestniczy 22 niepełnosprawnych. Organizuje nieodpłatnie wypoczynek letni dla dzieci i rodzin ubogich i patologicznych. Na przykład w 2013 r. uczestniczyło 135 dzieci w tym 90 z Ostrołęki. Odbyły się 3 turnusy. Oddział prowadzi rozdawnictwo artykułów żywnościowych (Program PEAD). I tak w 2013 r. rozdano 280 ton żywności, ale były i lata że rozdawano po 400 ton. Jest to bardzo duży wysiłek organizacyjny
i dystrybucyjno – administracyjny. Innym jeszcze rodzajem działalności PCK w Ostrołęce jest działalność szkoleniowa na przykład z udzielanie pierwszej pomocy przedmedycznej. Rocznie jest to ok. 100 osób. Organizuje mistrzostwa rejonowe PCK z udzielania pierwszej pomocy w którym bierze udział 16 zespołów, każdy zespół liczy 5 zawodników. Co rok daje ok. 90 osób przeszkolonych ze szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych.
Prowadzi działalność w dziedzinie ochrony zdrowia, kształtując właściwe postawy i zachowania  prozdrowotne i proekologiczne m.in. Ogólnopolską Olimpiadę Zdrowy Styl Życia PCK dla szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych (60 osób). Powołuje szkolne koła PCK i współpracuje
z nauczycielami – opiekunami szkolnych kół PCK.
Prowadzi pogadanki i prelekcje dla osób dorosłych. Współpracuje z wieloma organizacjami
i instytucjami oraz z osobami prywatnymi z terenu Ostrołęki i z poza.
Ten tylko przykładowy nakład pracy, wysiłek, życzliwość i ciepło oraz upór i determinacja wszystkich członków PCK na rzecz niesienia bliźniemu pomocy niech będzie przyczynkiem do nadania honorowego odznaczenia Rejonowemu Oddziałowi PCK w Ostrołęce. W 2014 r. PCK obchodzić będzie 95lecie swojego istnienia.

Śp. Kot Sławomir

1988 ZSMP – złote odznaczenie im. Janka Krasickiego
Śp. Sławomir Kot był w latach 1994 - 1998 członkiem Rady Osiedla Śródmieście II
a w  latach 1998 – 2002 przewodniczył tej Radzie Osiedla.
Od roku 2002 do 2014 pełnił  funkcję radnego Miasta Ostrołęki.
Był członkiem następujących komisji rady:
w latach 2002 – 2006 :
- Prawa, Porządku Publicznego i Współpracy z Samorządami Mieszkańców,
- Kultury, Sportu i Turystyki,
- Zdrowia i Ochrony Środowiska,
- Rodziny i Opieki Społecznej,
W latach 2006 – 2010 :
- Promocji i Kultury,
- Rodziny, Zdrowia i Polityki Społecznej,
- Prawa i Współpracy z Samorządami Mieszkańców,
- Sportu i Turystyki,
- Inwentaryzacyjnej,
W latach 2010 – 2014:
- Rodziny, Zdrowia i Polityki Społecznej,
- Prawa i Współpracy z Samorządami Mieszkańców.
Śp. Sławomir Kot zatrudniony był w Ostrołęckiej Spółdzielni Mieszkaniowej od 1 lipca 1986 roku do 30 listopada 2013 roku. W pracy zawodowej przede wszystkim był dobrym człowiekiem z otwartym sercem szczególnie na potrzeby tych najbardziej cierpiących. Służył radą i bezinteresowną pomocą zarówno swoim współpracownikom jak i mieszkańcom. Pocieszał innych, służył dobrym słowem
i zarażał ich optymizmem pomimo ciężkiej choroby. Każdy z nas na co dzień mógł doznać jego życzliwości, ciepła, uśmiechu. Wspierał sportowców z naszego miasta również osoby niepełnosprawne i wykluczone społecznie. Dla Sławka najważniejszy był zawsze drugi człowiek
i rozwiązanie jego problemu a nie przekonania. Praca w Radzie Miasta nie była nigdy celem samym w sobie, ale jedynie instrumentem aby pomagać potrzebującym.

Śp. Stanisław Dzięgielewski zginął tragicznie 26 maja 2013r. jako zawodnik kategorii masters, w trakcie wyścigu kolarskiego odbywającego się pod Łodzią. Stanisław Dzięgielewski lata dzieciństwa i młodości spędził w podostrołęckiej Obierwi. W Ostrołęce ukończył Technikum Mechaniczne. Poczynając od lat szkolnych uprawiał sport. Jego talent ujawnił się w wieku szkoły średniej. Początkowo z dobrymi wynikami startował w biegach średnich, reprezentując szkoły, do których uczęszczał, potem Zakłady Mięsne w Ostrołęce, zdobywając punkty dla pracodawcy. Później stał się prekursorem biegów długich w Ostrołęce i okolicach. W drugiej połowie lat 70-tych i 80-tych wielokrotnie startował w maratonach, w tym w Maratonie Warszawskim, w maratonach rangi międzynarodowej w Otwocku i Dębnie Lubuskim uzyskując dobre miejsca (7 miejsce w Maratonie Warszawskim) i znakomity choć jeszcze nie mistrzowski  czas (2h 29 min). Wypadek samochodowy w 1982 roku i jego skutki spowodowały, że jego marzenia o mistrzowskim wyniku zaczęły się oddalać. Po rekonwalescencji i długotrwałej rehabilitacji od 1983 roku znów biegał w maratonach, między innymi w maratonach organizowanych ulicami miasta Ostrołęki. Przez wiele lat był głównym motorem tej dyscypliny sportu. W 1983r. zainicjował powstanie grupy maratończyków WLKS „Ziemia Kurpiowska” w Ostrołęce. Jego zawodnicy, to m.in. Witold Białobrzeski (wynik w maratonie: 2h 35 min. 42s.), Witold Piersa (2h 40 min. 32s), Waldemar Szczubełek (2h 49min. 28s.) i Waldemar Pędzich, który pokonał wynik trenera i uzyskał w maratonie I klasę sportową z wynikiem 2 h 21min. 24s. Wynik Waldemara Pędzicha jest w maratonie do dzisiaj mistrzowskim wynikiem (rekordem) Ostrołęki i okolic. Osoby, z którymi Stanisław Dzięgielewski pracował, trenował i stratował, zwracają uwagę na pewien szczegół, to coś co udzielało się innym. Namawiał do profesjonalizmu, zarażał pracowitością, będąc przy tym energicznym, życzliwym, serdecznym i pomocnym.  Od 1990 roku wraz z rodziną zamieszkał w Wyszkowie. Tutaj zajął się w szczególności prowadzeniem działalności gospodarczej. Zamiłowanie do sportu pozostało. Ze względu na wiek i dolegliwości po wypadku samochodowym w 1982 roku zaczął trenerowi kolarstwo. Startował systematycznie w wyścigach kolarskich mastersów przez ostatnie 15 lat. Nie osiągał wyników mistrzowskich, ale za to jego młodzi wychowankowie, dostali porcję tego co  w sporcie najważniejsze: zaangażowanie w to co robią i zamiłowanie do systematycznej pracy. Kolarze obecnie zgrupowani w klubie sportowym, noszą w sercach pamięć o Nim. Śp. Stanisław Dzięgielewski zginął tragicznie w chwili, kiedy mógł osiągać własne dobre wyniki. Był wytrenowany, marzył o mistrzowskim wyniku w kategorii masters w swojej kategorii wiekowej. I miał szanse…, był wyjątkowo pracowitym i optymistycznie wierzył, także w swój wynik. Ale nie zdążył. To tu, w Ostrołęce rozwinęła się w młodości i pozostała z nim… do końca życia… PASJA DO SPORTU.