Czerwin: Sąd oddalił oslarżenia wójta Ryszarda Gocłowskiego

Wójt Gminy Czerwin Ryszard Gocłowski w dniu 27 lutego 2013 r. oskarżył Członków Komitetu Protestacyjnego przeciw budowie wiatraków (Michała Młodzianowskiego, Annę Klec, Stanisława Jana Daszewskiego, Irenę Krystynę Romańczyk, Ryszarda Stanisława Płóciennika oraz Zbigniewa Gołąbka).

Oskarżenie odnosiło się do pisma z dn. 07.10.2012 r. skierowanego do Wójta Gminy Czerwin, które zostało rozesłane również do: za treścią aktu oskarżenia „Ministerstwa Środowiska, Wojewody Mazowieckiego, Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, Starosty Powiatu Ostrołęckiego, Radnych powiatu Gminy Czerwin, Księdza Proboszcza Kazimierza Wołpiuka, Sołtysów Gminy Czerwin, Mieszkańców Gminy Czerwin oraz lokalnych mediów”.

Wójt zarzuca Członkom Komitetu, że w powyższym piśmie: „zawarli nieprawdziwe stwierdzenia, zgodnie z którymi Ryszard Gocłowski miał zastraszać oraz mścić się na Panu Zbigniewie Gołąbku, zawarli pytanie „czy na pozostałych członkach Komitetu Protestacyjnego i kilkuset mieszkańcach gminy Czerwin też będzie się Pan mścił za to, że mieli odwagę publicznie wyrazić swój sprzeciw przeciwko wiatrakom w naszej gminie, troskę o swój przyszły los oraz zdrowie i bezpieczeństwo?” oraz stwierdzili, iż „Urząd Gminy może pozyskać środki finansowe w inny sposób, bez narażania na niebezpieczeństwo jej mieszkańców”, czym naraził pokrzywdzonego na utratę zaufania potrzebnego do piastowania Urzędu Wójta, tj. o czyn określony w art. 212§1 kk.

W związku z powyższym Ryszard Gocłowski wniósł o:
- zobowiązanie oskarżonych do przeproszenia pokrzywdzonego
- orzeczenie na rzecz pokrzywdzonego od oskarżonych nawiązki w kwocie 10.000 PLN (dziesięć tysięcy złotych) oraz podania wyroku do publicznej wiadomości;

Sad Rejonowy w Ostrołęce II Wydział Karny na posiedzeniu w dniu 11 września 2013 r. postanowił umorzyć postępowanie wobec oskarżonych Michała Młodzianowskiego, Anny Klec, Krystyny Ireny Romańczyk, Ryszarda Stanisława Płóciennika i Zbigniewa Gołąbka a kosztami postępowania obciążyć w całości oskarżyciela prywatnego.

W uzasadnieniu sąd stwierdził: „Postępowanie karne co do oskarżonego Stanisława Jana Daszewskiego zostało umorzone wobec jego śmierci”. Dalej Sąd stwierdził: „W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie doszło do przekroczenia granic dozwolonej krytyki, nie zostały podniesione zarzuty krytyczne zawierające zwroty uznane za obraźliwe, poniżające. Konstytucja RP każdemu zapewnia wolność wyrażania swoich opinii, poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji. Pismo skierowane było nie do osoby prywatnej, a do urzędnika samorządowego. Odporność osoby pełniącej taką funkcję winna być większa od przeciętnej, z racji pełnionych obowiązków jest on bowiem bardziej narażony na krytykę. Osoby pełniące funkcje publiczne muszą liczyć się z możliwością krytyki ich poczynań i na nią się godzić. Sposób, w jaki urzędnik samorządowy wywiązuje się ze swych obowiązków urzędowych stanowi przedmiot powszechnego zainteresowania w społeczeństwie. W piśmie skierowanym do oskarżyciela prywatnego oskarżeni wskazali na niewłaściwy ich zdaniem sposób jego postępowania odnośnie kwestii bezpośrednio ich dotyczących i własne odczucia z tym związane. Oskarżyciel prywatny jest urzędnikiem samorządowym pochodzącym z wyboru. Nieuchronnie jest narażony na szczegółową kontrolę każdego swojego słowa i uczynku ze strony społeczeństwa, zatem musi okazywać większą tolerancję na krytykę swego działania. Sposób sformułowania wypowiedzi nawet przesadny i nieumiarkowany jest dopuszczalny w przypadku osób, które uczestniczą w debacie dotyczącej kwestii zainteresowania społecznego.”