Alfred Sierzputowski patronem jednej z ulic w Ostrołęce?

Zmarły pod koniec ubiegłego roku Alfred Sierzputowski zostanie najprawdopodobniej patronem jednej z ulic na osiedlu Stacja w Ostrołęce. Decyzję w tej sprawie podejmą podczas najbliższej sesji miejscy radni.

Podczas zaplanowanej na czwartek, 28 stycznia sesji Rady Miasta zapadnie decyzja o nadaniu imienia jednej z ulic na osiedlu Stacja w Ostrołęce. Zgodnie z projektem uchwały, który trafi pod obrady, patronem ulicy miałby zostać Alfred Sierzputowski, zmarły w ubiegłym roku wybitny poeta, satyryk, prozaik, publicysta, współorganizator wydarzeń literackich, opiekun młodych poetów.

Z wnioskiem o nadanie nazwy nienazwanej ulicy położonej na osiedlu Stacja w Ostrołęce, stanowiącej własność Miasta Ostrołęki, wystąpili właściciele nieruchomości przylegających, proponując aby ulicę nazwać imieniem Alfreda Sierzputowskiego - poety, prozaika, publicysty i satyryka związanego z Ostrołęką. Rada Osiedla Stacja przychyliła się do przedłożonej propozycji nazwy.

Alfred Sierzputowski urodził się 17 lipca 1937 roku w Łęgu Przedmiejskim koło Ostrołęki, ale całe swoje życie związany był z Ostrołęką, gdzie mieszkał i tworzył. Debiutował w 1968 roku drukiem fraszek w czasopiśmie Pięć Rzek i w Kamenie. Był współzałożycielem Grupy Literackiej Narew, a następnie Klubu Literackiego Narew. Przez kilka lat był jego prezesem.

Utwory Alfreda Sierzputowskiego (fraszki, wiersze, artykuły publicystyczne) drukowane były na łamach czasopism, m.in. Barwy, Głos Nauczycielski, Chłopska Droga, Trybuna Mazowiecka, Ozveni-echo (w dawnej Czechosłowacji), Poezja Dzisiaj, Parnasik, Tygodnik Ostrołęcki, Pracownia, Przydroża. Przez kilka lat współpracował z Tygodnikiem Ostrołęckim, w którym ukazywały się jego felietony pt. "Obserwacje". Był aktywnym działaczem Towarzystwa Przyjaciół Ostrołęki i Stowarzyszenia Przyjaciół Bibliotek i Książki.

Na uwagę zasługuje jego działalność edytorska; był redaktorem większości wydanych przez TPO tomików poezji ostrołęckich literatów. W 2002 roku opracował Almanach Poetycki Kurpiowszczyzny, prezentujący twórczość blisko 50 współczesnych poetów Ostrołęki i regionu. Opracował także pośmiertne pamiętniki Janiny Grali "Kwiaty miłości". Współpracował przy organizacji licznych imprez literackich, m.in. Festiwalu Literackiego im. E. Kupiszewskiego (wcześniej Spotkań Literackich na Kurpiach), Wieczorów Literackich w Arce, był wielokrotnie jurorem w konkursach poetyckich dla dzieci i młodzieży. Jako jedyny ostrołęczanin był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Wyjątkowo bystry poeta-obserwator, wyrażający swój stosunek do zdarzeń, zjawisk społecznych, politycznych i do człowieka naszego czasu. W swoich utworach stawiał często pytania, zmuszając tym samym siebie i czytelnika do przemyśleń i szukania odpowiedzi we własnym wnętrzu. Alfred Sierzputowski był orędownikiem prawdy, mądrości, postępu i społecznikostwa, czego dowodem była jego społeczna praca w Radzie Miasta i Sejmiku Województwa Ostrołęckiego.

Chętnie spotykał się z czytelnikami w Ostrołęce i powiecie ostrołęckim. Za swoją wieloletnią pracę otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, odznakę "Zasłużony Działacz Kultury" oraz honorową odznakę "Za zasługi dla Miasta Ostrołęki". Wydał: Akt wiary (1975), Epitafia (1980),Wyjęte spod brawa (1982), Pod humorkiem (1984), Ponad obojętność (1985), Obrzeża powagi (1991), Serc ludzkich wzajemnej potrzebie (1995), Tryptyk polski (1995), Między Satyrem a Stańczykiem (1999), Znamiona czasu (2001), Sonety (2004), Władcy świata: opowiadania (2007), Stańczyk na pegazie (2009), Gawęda o istnieniu (2012), Fredki (2015).

Alfred Sierzputowski zmarł 7 listopada 2015 roku w Ostrołęce.