94. Rocznica Bitwy Warszawskiej 1920

15 sierpnia obchodzimy Święto Wojska Polskiego, które przypada w dniu decydującej bitwy wojny polsko-bolszewickiej.

Zwycięstwo w wojnie z wojskami bolszewickimi w sierpniu 1920 roku to jeden z największych sukcesów polskiego oręża. Lord Edgar Vincent d`Abernon – brytyjski polityk i dyplomata - nadał jej miano 18. najważniejszej bitwy w dziejach świata. Polskie wojsko obroniło nasz kraj przed komunizmem. Nie przesadzone są opinie, że obroniło nie tylko Polskę, ale i Europę.

Po I wojnie światowej bolszewicy rozpoczęli pochód na zachód. Pierwszą poważniejszą przeszkodą na ich drodze była odrodzona Polska, wciąż jeszcze dotkliwie zniszczona i słabo zorganizowana. Niespełna dwa lata wcześniej odzyskała niepodległość, dopiero co tworzyła się polska armia, w Warszawie obradował Sejm Ustawodawczy, który przygotowywał podwaliny pod ustrój Rzeczpospolitej.

Mimo to udało się sformułować armię pod dowództwem Marszałka Józefa Piłsudskiego. Na działania zbrojne zbierano datki w całej Polsce. Utworzono Radę Obrony Państwa, która była odpowiedzialna za przygotowania do walki. Zgłosiło się około 80 tysięcy ochotników, chcących wesprzeć armię. Wśród nich znalazło się także wiele kobiet. Dzięki odpowiedniemu zarządzaniu przygotowaniem do walki, w trakcie Bitwy Warszawskiej polskie wojska przeważały nad armią dowodzoną przez gen. Tuchaczewskiego.

W początkowym stadium walk przeważały wojska bolszewickie, które zdobyły Radzymin i zbliżały się do Warszawy. Manewr zaplanowany przez Piłsudskiego, który rozpoczął się 15 sierpnia i został zaplanowany jako kontrofensywa wojsk przechodzących przez rzekę Wieprz, doprowadziła do poważnego zniszczenia wojsk Armii Czerwonej. Po uderzeniu rosyjska armia wycofała się, a Józef Piłsudski wydał rozkaz stworzenia grupy pościgowej, która atakowała będących w odwrocie bolszewików.

Cud nad Wisłą był tak naprawdę skrzętnie przemyślanym uderzeniem strategicznym, zaplanowanym przez marszałka Piłsudskiego. Jego działanie pozwoliło zniszczyć radziecką armię i zmusić ją do odwrotu. W ten sposób doszło do ochrony Polski i Europy przed widmem komunizmu.

Wojna zakończyła się traktatem pokojowym z Rygi, który był bardzo przychylny dla naszego kraju. To Polska stawiała wówczas warunki rozejmu.